door Daisy Darkers gezin was zo duister als tin.
Bij de dood van een, draaiden ze eromheen en keken weg, de wereld in.
Een voor een zijn de verhalen van Alice Feeney briljant in mijn ogen. Pageturners vol spanningen én echt goede plottwisten. Dat begint ook dit keer gewoon al op bladzijde 1 met een zeer cryptisch proloog dat al lekker veel vragen oproept. Is het al het fictieve verhaal of een serieus woord van de auteur zelf? Praktisch gezien kan het beide, het is maar net hoe je het bekijkt.
Ja, waar zal ik eens beginnen want uiteraard was ook deze Feeney origineel. Geen wisselende perspectieven dit keer, maar deze keer leest de lezer volledig vanuit Daisy Darker. Hoewel ik En toen waren er nog maar… van Agatha Christie nog niet heb gelezen, deed dit verhaal me er wel aan denken door de titel. Want ook hier verdwijnt de familie.. een.. voor.. een..
Ter gelegenheid van de 80e verjaardag van Nana op 31 oktober komt de hele familie in haar ietwat spookachtige huis bijeen, op een klein getijdeneiland. Je komt het eiland niet af ten tijde van vloed, tsja… 1 + 1 = vragen om problemen in een thriller. Komt voor mij als lezer wel goed uit, want het maakt het boek alleen maar beter.
De familie van Daisy is op z’n zachtst gezegd erg interessant. Iedereen heeft duidelijk zijn eigen karakter, motief, leven, verdenkingen, wel of geen alibi’s en toch moet een van hen de moordenaar zijn. Gelaagde personages met ieder hun eigenaardigheden en verhaal waarbij je als lezer soms hoopt dat het ene familielid iets eerder verdwijnt dan het andere familielid. Het lijkt wel Cluedo in het echt of is de eerste moord geen moord, maar een Halloweengrap? De eerste overledene hield, of houdt, tenslotte erg van Halloween.
Daisy Darkers gezin verspilde met leugens vele jaren.
Pas in hun laatste uren leerden ze die gewoonte te laten varen.
Nancy, Lily, Trixie, Rose, Nana, Frank, Conor en Daisy. Wie is de moordenaar? De spanning zit hem niet zo zeer in het vinden van de moordenaar, maar in de uitwerking van de personages, setting en onthulling van de geheimen van deze personen. Flashbacks door middel van videobanden met boodschappen erop duiken op, net als het boek Daisy Darkers kleine geheim, geschreven door Nana. Daisy heeft zich duidelijk nooit echt onderdeel van de familie gevoeld, wat is haar geheim?
Het goed beschreven huis, eiland en de omgeving met het opkomende water maken het zeker spannend(er), want wie is de volgende, wanneer en waar? (Ik zei toch… Cluedo. Alleen is er geen Dominee Groenewoud om met de kandelaar in de keuken te zijn.)
Het aflopende water draagt uiteindelijk ook bij aan de spanning, want wat gebeurd er als de familie, of wat er van over is, het eiland weer af kan? De tijd tikt. Letterlijk, met 80 klokken in de gang. (Daar zou je toch koekoek van worden?)
Er komt nog meer mysterie in het huis door de griezelig rake persoonlijke rijmpjes die de moordenaar achterlaat. Briljant. Dat dat goed op de lezer overkomt heeft niet alleen te maken met Feeney haar schrijfkunsten, maar ook met de goede vertaling van Erik de Vries en Rosalyn van Moorselaar.
De titel is overigens goed gekozen, al vraag ik mij af na het lezen waarom de originele titel Daisy Darker de eindstreep niet heeft gehaald?
Dit keer was er niets mis met mijn oplettendheid, want uiteindelijk had ik vrij snel door wat de plottwist zou kunnen zijn. Ik voelde me bijna net zo slim als Feeney, want iets klopte gewoon niet aan het verhaal…. De spanning ebt weg naarmate het water zakt, er minder levenden zijn en de ontknoping onthuld wordt. Het heeft mijn leesbeleving overigens niet verpest, want ik heb me nog steeds ontzettend goed vermaakt. Bijvoorbeeld door hoe gespeeld wordt met taal en personages als het gaat om tijd (een te late moord bijvoorbeeld).
Misschien geloof je wel in deze ontknoping, misschien ook niet. Misschien zag je het aankomen, misschien ook niet. Hoe dan ook: ik vond het weer goed en kijk zeker weten uit naar het volgende boek van Feeney.
Als dit je kennismaking met deze auteur was, zijn dit zeker ook aanraders: Soms lieg ik (persoonlijke favoriet, echt meesterlijk) en Tot de dood ons scheidt.
Alice Feeney, Een voor een, vertaling Erik de Vries en Rosalyn van Moorselaar, A.W. Bruna, 2024, 384 blz., 9789400516786
