Ted van Lieshout & Philip Hopman – Boer Boris en het bootje

Boer Boris, Sam en Berend hebben na de luchtballon Knol als verplaatsend voertuig ingeschakeld.
Ze gaan een dagje naar het water, kijken hoe de boten varen.
Bij het paard haken poes, hond en varken aan. Ook de haan en zijn dames zijn er als de kippen bij want in de haven is er altijd iets te doen.

‘Alle boten zijn gaan varen. Allemaal. Behalve één.
Eén klein schip is blijven liggen.
Eén klein schip gaat nergens heen.’

Dat kleine schip is met geen mogelijkheid te vermurwen om het water in te gaan. Duwen, trekken, tillen, het mag allemaal niet baten. Zelfs niet door Knol, die zo sterk als een paard is.
De oudere man op het bankje voorziet hun hulppogingen ongevraagd van commentaar als de stereotiepe beste stuurlui aan de wal.
‘Die boot ligt daar al eeuwenlang.
Hij is voor natte voeten bang!’

Sam merkt terecht op dat boten geen voeten hebben, dus wat kan er aan de hand zijn? Ze denkt na, leeft zich in, want technisch is alles in orde dus moet er een andere reden zijn. Ha, ze denkt het te weten, het bootje voelt zich niet veilig! Het durft het water niet in omdat het misschien onzeker is of het wel het ruime sop kan nemen.
Intussen zien ze andere boten en krijgt het kleine bootje van de ouwe zeeman te horen dat ie een held op sokken is. Zelfs de sleper trekt zich een breuk en kan ondanks alle paardenkrachten geen enkele beweging krijgen in dit leuke bootje.
Sam heeft na goed observeren de ontbrekende objecten ontdekt. Als je niet goed durft zwemmen in het diepe gebruik je toch ook hulpmiddelen om niet te zinken?

Deze heel mooie Boer Boris is rijk in veel opzichten. In zowel tekst als illustratie zit veel verwerkt. Hulp bieden, onzeker zijn en durven, doorzetten of welk hulpmiddel heb je nodig om zelfredzaam te zijn. Je kunt diverse uitdrukkingen ontdekken, terwijl een opsomming van soorten vaartuigen er ook bij hoort. Niet alleen zie je een sleepboot, een kotter, maar ook een skûtsje en een spiegelretourschip èn een vlot! Spiegelen: kijk ook eens naar de achterkant. Intussen wordt het water steeds woester, verandert de kleur van de lucht, maar ook van het meer. Het bootje dat eerst geen natte voeten wilde, kan nu met zelfvertrouwen zelfstandig functioneren en met de gekregen tools hulp bieden en doorgeven.
Iedereen kan een held worden!

De prachtige illustraties ademen de herkenbare sfeer uit van het Zuiderzeemuseum alsof je er zelf komt aanvaren vanuit de haven van Enkhuizen. De vissershuisjes en steenovens zijn direct te traceren en hoe leuk is het dan dat dichtbij dit mooie openluchtmuseum de interactieve tentoonstelling ‘Boer Boris 10 jaar’ is te bezoeken?

Aan details ook dit keer geen gebrek. Op de rij dukdalven zie je meeuwen en een zwart vogeltje, het muisje zoekt telkens een andere plek tot bij het varken en een opblaaseend aan toe en ondertussen laten de paardenvijgen zichzelf te water. Dat dit de 16e BB is, zie je tijdens de eind goed al goed botenparade ook terug. Maar hoe is die vierde kip ineens ingevlogen? Wat wel duidelijk is: degene wie de grote kleine kapitein is in dit geweldige avontuur!
Hiep Hiep hoezee voor Boris met de 10 jaar, op naar het Zuiderzee daar staat de rode trekker al voor je klaar!

Ted van Lieshout, Boer Boris en het bootje, illustrator Philip Hopman, Gottmer, 2022, 32 blz., 9789025776329