door Niets is normaler dan dat een 15-jarig meisje een avondje gaat oppassen op een paar kinderen. Dat is ook wat Fara gaat doen bij de familie Zuiderduin, tijdens clownsnacht. Een traditie in Westerdam waarvan niemand echt weet waar die eigenlijk vandaan komt. De kinderen Marnix en Suzie gaan braaf naar bed, maar Suzie wordt een paar keer huilend wakker en zegt haar dat de clown naast haar bed stond. Ze vraagt zichzelf af of deze oppasklus een goed idee was als de stroom uitvalt, ze schimmen ziet en ze zich de hele avond bekeken voelt. Maar.. ze is toch niet bang? Jíj bent toch niet bang?
Ik moet bekennen dat ik nog nooit een horrorboek had gelezen en deze stonden dus ook niet op mijn te lezen lijst. Eerdere boeken van Daniëlle Bakhuis vond ik erg goed, dus ik maakte graag een uitzondering. In het voorwoord daagt Bakhuis de lezer uit om elke avond voor het slapen een hoofdstuk te lezen, of meer. Ik ging de uitdaging uit, begon ’s avonds laat en las hem na 00:00 uur uit. Was dat een goede keuze? Nee, want met daglicht lezen is minder eng. Ja, want ik moest weten hoe dit verder ging en daarbij was dit de ultieme beleving bij het lezen van een horrorverhaal.
Eerlijk gezegd had ik bijna geen keuze. De spanning wordt vanaf de eerste bladzijden opgebouwd met kleine verhaaltjes over een killer in de kelder, spinnetjes en meisjes zonder gezichten. Neem daarbij een goede verhaallijn en de zeer kenmerkende fijne schrijfstijl van Bakhuis en het boek is niet meer weg te leggen.
Tot slotte doet Bakhuis in het slotwoord er nog een zeer origineel schepje bovenop. Een zodanig grote schep dat ik voor het slapengaan toch een paar keer onder mijn bed heb gekeken.
Bang… Ik ben toch niet bang? Dat was ik stiekem wel een beetje tijdens het lezen. Het was al na twaalven en ik hoorde buiten ineens een rammelend karretje voorbij komen. Ik heb niet gekeken of het Terry Z. was.
Achterin het boek lees ik over de zeven urban legends die verwerkt zijn in het verhaal. Ondanks dat ik niet thuis ben in de horrorwereld snap ik wel dat dit goede ingrediënten voor een horrorverhaal zijn.
Nog niet klaar om dit verhaal te lezen als het donker is? Ik kan hem je ook aanbevelen om overdag te lezen, dan is hij nog eng genoeg.
Goed, zeer goed. Dit is Bakhuis op haar best. Nieuwsgierig naar wat ik nu ben? Zet de eerste letters van de alinea’s achter elkaar.
Daniëlle Bakhuis, Clownsnacht, Van Goor, 2019, 136 blz., 9789000370375
