De nacht in de Telegraph Club – Malinda Lo

De nacht in de Telegraph Club is ook een genomineerd boek voor het Beste Boek voor Jongeren. Het is boek 6 waar ik aan begon en daarmee ook een van de eerste dikkere. In verband met de tijd (altijd) heb ik namelijk eerst de wat dunnere boeken gelezen. Ik moet toegeven, in eerste instantie begon ik een beetje met tegenzin aan dit boek. Vervolgens miste ik m’n station, moest ik terugreizen en dreigde ik te laat op kantoor te komen omdat ik zo in het verhaal zat.

Ten eerste vind ik de thematiek die in het boek aangehaald wordt heel interessant, waar Cecile Pin en Ocean Vuong Vietnameze immigratie en gewoon leven als immigrant van eerste of tweede generatie in Amerika weergeven. In De nacht in de Telegraph Club gaat het over Chinese immigratie in Amerika, het racisme dat ze meemaken, het heil maar ook het ‘gevangenschap’ dat gevonden wordt in China Town. En niet alleen het racisme, maar ook het verschil in culturen. Hoe in Amerika de restauranthouder bijna meer aanzien kreeg dan de vrouw van een arts, terwijl in China dit andersom zou zijn. Of hoe levens niet het bedoelde verloop konden hebben door, wederom, oorlogen en conflicten.
Ten tweede vind ik echt de tijdsgeest heel interessant, de jaren ’50 van de vorige eeuw met flashbacks naar ongeveer 10 à 15 jaar eerder. Het geeft een inzicht in hoe het leven destijds was en hoe gewoon, maar ook hoe moeilijk het kon zijn. Dat vond ik al een ontzettend mooie en inzichtgevende lijn. Als meisje en vrouw nu kun je dromen hebben, ambities, opleidingen. NIet dat dat in de jaren ’50 niet kon, maar het was wel een stuk minder normaal. En als je dan een opleiding en baan had, dan tot je een een gezin startte.
En dan nog de verhaallijn waarin Lily haar seksualiteit ontdekt. Dat ze er via een ander boek achter komt dat homoseksualiteit echt bestaat, ook voor vrouwen. Haar beste vriendin Kath die haar meeneemt naar Telegraph Club. Maar ook; een samenleving die spreekt van afwijkend gedrag, strubbelingen in de familie of het niet kunnen hebben van een toekomst, al dan niet bepaald door hoe de toekomst er volgens anderen uit moet zien.

Zoals gezegd, ik begon met ietwat tegenzin aan dit boek, maar Malinda Lo liet me doorlezen. Het is echt een goed boek, en heel fijn geschreven. De korte flashbacks naar de tante of moeder van Lily geven ook meer achtergrond aan hun levens, de immigratie en hun manier van denken. De tijdlijnen die toegevoegd worden aan het begin van een deel geven ook nog meer geopolitieke context zonder dat dat verder beschreven moet worden in het boek. Dat heeft Lo heel goed gedaan.
Ik zie in dit boek bijna een pleidooi voor de beschikbaarheid van boeken, Lily ontdekte ook via een boek dat wat zij voelde daadwerkelijk bestond en ze niet gek was. Het is ook bijna een pleidooi voor het feit dat we als vrouw moeten waarderen wat de vrouwen voor ons hebben gedaan, blijven werken na kinderen (al valt daar nog veel te halen in de huidige maatschappij), stemrecht, verder studeren. We moeten verder gaan waar de vrouwen voor ons gebleven zijn en niet teruggaan. Ook kan dit boek verder inzicht geven in hoe klein racisme kan zijn en hoe racisme jegens mensen van Aziatische afkomst al eeuwenlang verwikkeld zit in de maatschappij tot op de dag van vandaag.
Ik denk dat dit boek goede kans maakt om de winnaar te worden in de categorie Vertaald van de BBJ! De schrijfstijl is vloeiend, de thematiek passend en het is ook historisch heel interessant en leerzaam. De vetaling is verzorgd door Louise Koopman, die duidelijk haar vak verstaat.

Malinda Lo, De nacht in de Telegraph Club, vertaling Louise Koopman, Nieuw Amsterdam, 2023, 363 blz., 9789046831229