door Op zoek naar een boek waarin je meegesleurd wilt worden? Dan is Duizend hoog het boek dat je moet lezen! In de toekomst, het jaar 2118, is Manhattan allang niet meer het Manhattan van nu. Manhattan bevindt zich nu namelijk in een toren, van wel duizend verdiepingen hoog. De toren zou je kunnen vergelijken met een sociale ladder: hoe hoger je woont, hoe beter je status.
De proloog verklapt al iets wat ergens in het verhaal staat te gebeuren, maar niet genoeg om iets te weten over wie, waarom en hoe. Naarmate het boek vorderde, vergat ik de proloog, zo erg zat ik in het verhaal. Totdat het moment daar was en ik het verbazingwekkende goede einde las. Want wanneer je zo hoog bent, kan je heel diep vallen en dat was ook precies wat er gebeurde met mijn gevoel. Ik wilde verder lezen en snel ook, want gebeurde er echt wat ik las?
In het verhaal volg je Leda, Eris, Rylin, Watt en Avery, vijf tieners die verspreidt over verschillende verdiepingen in de toren wonen. Je wisselt snel van perspectief, maar dit vond ik totaal niet storend. Het is een boek wat je in één ruk uit kunt lezen, maar ook makkelijk weer op kunt pakken als je het even weglegt. Waarvan ik eerst even dacht dat het vijf verschillende verhaallijnen zouden zijn, werden de verhaallijnen toch met elkaar gemengd en daar was ik heel blij mee. Want een leven op één van de onderste verdiepingen en die van één van de bovenste blijken toch wel heel veel van elkaar te verschillen, gelukkig komen ook de personen in het boek daar achter.
Als je denkt dat er niet veel in dit boek gebeurt, dan heb je dat mis, want voor je het weet eindigt een hoofdstuk weer met een cliffhanger. Als je denkt even een paar hoofdstukken te lezen, heb je het mis, want voor je het weet heb je het boek al uit. De intriges en geheimen die iedereen probeert veilig te stellen is iets waar ze zich mee bezig houden, maar indirect jij als lezer ook.
Alhoewel ik niet alle technische nieuwe snufjes snapte, en nog steeds niet, stoorde ik mij daar helemaal niet aan. Het is iets wat bij die wereld hoort, maar toch kreeg ik het gevoel alsof de techniek de mens overneemt. Want waarom zou een apparaat de make-up moeten verwijderen, dat kunnen wij toch zelf? En willen wij kinderen op genetisch vlak zo samen kunnen stellen voor de geboorte dat we een perfect kind krijgen, zoals bij Avery het geval is?
Al met al vond ik het boek ontzettend goed en zoals op de cover staat geschreven: een extreem verslavende pageturner die je doet smachten naar meer. Wanneer deel twee uitkomt weet ik niet, maar lezen wil ik hem sowieso!
Katharine McGee, Duizend hoog, Vertaling Karin Pijl, Moon, 2016, 429 blz., ISBN 9 789048 827589
