door Wie kent IJsje niet, het schattige ijsbeertje? De twee hartverwarmende verhalen zijn nu in één boek verschenen met een andere illustratie op het omslag.
In ‘Omdat ik zoveel van je hou’ kan IJsje al veel zelf. Hij weet hoe een ijsberg beklommen moet worden, maar ook hoe hij veilig weer naar beneden gaat of hij weet hoe hij een vis kan vangen. Het gevaar van elkaar kwijtraken doordat een stuk ijs afbreekt herkent hij ook, net als het verschil tussen dag en nacht.
Nu IJsje wat ouder wordt wil hij meer dingen wéten. Hoe ontstaat sneeuw, het smaakt lekker maar waar komt het vandaan? Of waarom is sneeuw wit? En waarom een ijsbeer ook? Mama ijsbeer weet ook niet overal antwoord op, maar of IJsje nu wit of geel zou zijn, mama beer houdt altijd van hem.
Herkenbare situaties worden in dit verhaal op sympathieke wijze benoemd. Een activiteit nadoen van de ouder (een met hengel vissende ijsbeer), het weten hoe iets smaakt of ontdekken dat je ‘het weer’ kunt voelen. Vaak komt er dan een moment dat er waarom- en hoe-vragen worden gesteld. Dit wordt door de vraag waar de sneeuw vandaan komt en waarom sneeuw wit is, in de context van het verhaal naar voren gebracht. Fijn is hoe daarbij wordt getoond dat een ouder ook kan aarzelen of het juiste antwoord wordt gegeven of het niet altijd weet. De vraag om bevestiging of een ouder altijd van het kind houdt is zondermeer herkenbaar. De vraag hoeft niet te worden uitgelegd, dat is ‘gewoon’ zo hoe het kind er ook uitziet: ‘omdat ik zoveel van je hou’.
In ‘Het geheim van IJsje’ is de kleine ijsbeer een stukje verder in de ontwikkeling. Hij doet nog steeds veel samen met zijn mama en houdt natuurlijk nog steeds veel van haar, maar hij krijgt ook een stukje ‘eigen leven’. Hij gaat ook wel eens alleen op pad, naar zijn geheim, maar dat kan alleen als hij een smoesje verzint of vraagt of hij weg mag. Mama heeft door dat hij iets geheim houdt, maar laat het toe dat hij na het eten nog even gaat buitenspelen of zegt niets als hij eens ‘vies’ thuiskomt. Hoe passend bij de leeftijd is het ook dat er bijna niet over geheim gezwegen kan worden en het uiteindelijk een zelfgemaakte verrassing is die de vanzelfsprekende liefde tussen ouder en kind laat zien. De passende spanning m.b.t. wat het geheim zal zijn, geeft interactie tijdens het voorlezen.
Op de laatste pagina’s zijn leuke doe-opdrachten afgedrukt. Een schaduwspel, een doolhof, een telactiviteit en een zoek-de-verschillen. Alles passend in het thema ijs en bijbehorende dieren. Op het eerste schutblad staat het ijsbeertje in verschillende houdingen afgedrukt waardoor een erg leuke zoekopdracht is gegeven. De ene meer passend bij de kleuter, de ander bij de peuter.
Een mooie uitgave met grote platen en enkele details. Bij het voorlezen kan desgewenst eenvoudig ‘mama’ als ‘papa’ worden gelezen. De ouderbeer laat hierin geen verschil zien. Een prentenboek met een hoog knuffelgehalte, herkenbare situaties en creatieve opdrachtjes, een fijne tijdloze cadeautip!
Guido van Genechten, Omdat ik zoveel van je hou, Clavis, 2024, 64 blz., 9789044856644
