door Als je een auteur nog niet kent, kan het handig zijn om een bundel te kiezen ter kennismaking. Spoken in Moskou was voor mij de eerste Joseph Roth, tijdgenoot van Stefan Zweig. Dit is een bundel met reportages, brieven en dagboeknotities tijdens zijn Ruslandreizen uit de jaren 1920-1927. Roth was buitenlands correspondent voor de Frankfurter Zeitung, van joods-Oostenrijkse afkomst. Uit zijn brieven spreekt een constant geldgebrek en eenzaamheid.
Hij beschrijft op een boeiende manier allerlei aspecten van het Sovjetleven, bijv. de rol van de vrouw, het ingewikkelde schoolsysteem, reizen over grenzen…
Zoals Tom Lanoye in het voorwoord zegt: “Dankzij Roth leren we een van die inmiddels verdwenen werelden alsnog een beetje beter kennen.” Overigens veranderde Roth zelf van mening na jarenlang in die contreien te hebben rondgezworven: eerst leek de Sovjet-Unie hem een goede staat, waar het antisemitisme niet zou bestaan, maar na zeven jaren moet hij toch bekennen dat het er geen nieuw paradijs was. Hij wist dat hij daar niet thuishoorde.
Joseph Roth, Spoken in Moskou, vertaling: Els Snick, Bas Lubberhuizen, 2018, 208 pagina’s, 9789059375086.
