Nominaties Woutertje Pieterse Prijs 2025

Wie wij als favoriet zien of verwachten wie de prijs in ontvangst mag/mogen nemen? Het zijn allemaal bijzondere boeken die we met aandacht gelezen en bekeken hebben. Sommige titels hadden we op gehoopt of andere hadden we verwacht, maar wij zijn geen jury die een enorme stapel ter beoordeling krijgt en een afgewogen keuze zal hebben gemaakt waarbij altijd favorieten moeten afvallen. Daarbij: niet alles kan een topstuk zijn, er zijn criteria en een keuze durven en kunnen maken hoort bij bij de niet eenvoudige, maar wel leuke, taak van jurering.

Eerst de laatste nog inzien en dan wie weet proberen gedachten onder woorden te brengen. Wij zijn heel benieuwd!

En de gedachten staan in een flink stuk hieronder online!

Na het lezen van de laatste, ‘De vrouw en zijn hoofd’, hebben we onze gedachten en ervaringen onder woorden proberen te brengen. Wij zijn heel benieuwd aan wie zaterdag 12 april de Woutertje Pieters Prijs wordt toegekend!


Feline: Eerder kon ik nooit bij de uitreiking zijn, nu voor het eerst, en daar hoort het lezen van nominaties natuurlijk bij! Ik heb dus alle zes de boeken gelezen. De lijst van Violet Sopjes lijkt me een super goede en leuke winnaar, ik denk dat dit boek kinderen veel herkenning kan geven, veel uitdaging op zowel taal als mentaal gebied kan bieden en ook gewoon een heerlijk lekker leesverhaal is. Ik denk dat ‘De Lijst’ als een van de beste in het onderwijs geïmplementeerd kan worden. Daarnaast heb ik Oever achterelkaar uitgelezen. Vanaf het begin had ik een idee waar dit heen gaat (en als ik de quotes op de achterkant gelezen had ik het zeker geweten; stop met spoilers op achterflappen!!), maar beetje bij beetje krijg je een puzzelstukje. Dat is zo mooi aan dit verhaal, je beleeft het samen met de hoofdpersoon, er wordt niets overbodig uitgelegd. Dat is ook logisch, want je maakt het in het hoofd mee, de hoofdpersoon weet alles al dus waarom zou diegene aan zichzelf overbodig extra dingen uitleggen? En dat is de kunst van Volbeda, hij laat zien dat hij een verhaal te vertellen heeft, dat schrijven een ambacht is en je dat soms gewoon kán. Daarmee wil ik niet zeggen dat het makkelijk of simpel is, maar dat iemand echt iets te vertellen heeft en geen maniertjes aangeleerd hoeft te worden om mooi te kunnen schrijven. Volbeda is debutant, van Vlietstra kende ik nog geen andere titels. Beide schrijvers gun ik de aanmoediging ontzettend en ik hoop dat één van deze twee boeken wint.

Irene: De lijst van Violet Sopjes las ik voordat de nominatie bekend was en schreef ik spontaan een lijstjesrecensie over, lekker overzichtelijk. Het is duidelijk wat ik ervan vind: goed. Ommouw me is tijdloos en mooi. Aan te raden om in stukken te lezen en niet achterelkaar. Ik vind het mooi om de wereld of mens te bekijken vanuit kledingstukken (of andere dingen zoals banken of ander (straat)meubilair). Zij zijn net zo volwaardig als wij als mens en Van Lieshout bespreekt dit perspectief op zijn geheel eigen manier. Laat ook mooi de waarde, fysiek of emotioneel, zien van kleding. Oever las ik achterelkaar uit tussendoor drukke werkdagen, dat zegt genoeg. De lees- en kijkervaring over De vrouw en zijn hoofd is verwerkt in het stuk dat op Lezersgoud staat. Dichter bij de seizoenen is een verrassende maar terechte nominatie, ook echt mooi. In het boek van Enne Koens maak ik nog een start om een indruk te krijgen.
Welke ik graag als winnaar zou zien? Voor kinderen De lijst van Violet Sopjes, voor 15+ Oever.

Mireille: Ik heb dit jaar minder van de nominaties gelezen dan andere jaren. De non-fictie volwassenen en jeugd is meer aan bod gekomen, waarvan Ted van Lieshouts Voor de mooiste ook een mooie nominatie was geweest. Dat ‘Ommouw me‘ daarentegen is genomineerd kan ik het zeker ook mee eens zijn. Over De wonderverteller heb ik bijv. een oprecht enthousiaste bespreking geschreven en had ik eigenlijk verwacht terug te zien tussen de zes genomineerden. Wel heb ik alle boeken bekeken en een idee gevormd. Voor mij passend bij de prijs en doelgroep tot ongeveer 18 jaar noem ik Oever en De lijst van Violet Sopjes.

Ria: Een verrassend zestal dit jaar. Van deze zes stonden er vier in mijn ‘sterretjeslijstje’ aan het eind van 2024. Eentje was slechts niet ingekeken en besproken. Intussen staan van alle zes besprekingen online. Een kritische of genuanceerde onderbouwende noot ontbreekt niet, regelmatig komt dit voort uit ervaring en of uit het het werkveld. Het begaan zijn met de medemens lijkt in ons wezen verankerd te zijn maar feitelijkheden en realiteitszin blijft wel in het vizier.
Steevast zat ik, en zelfs vaak met z’n allen, om 11.00 u de laatste zes zaterdagen klaar. Snel overschakelen van radio 2 naar radio 1 waar geheid mee werd geroepen met ‘de taalstaat de taalstaat’.

De boom die een wereld was van Yorick Goldewijk & Jeska Verstegen, De wonderverteller van Lida Dijkstra & Djenné Fila of OOZ van Milja Praagman hadden naar mijn en ons idee ook zomaar genomineerd kunnen zijn. Maar o wat had ik het ook leuk gevonden als ik de stem van Suzanna Wouda (Futuria met ill. van Sophie Pluim) of Arend van Dam (In oorlog met ill. van Roland Sillem) ineens had gehoord. Het kunstprentenboek Het is rood en rond van Jan Jutte, De eencellige van Yvonne Jagtenberg of het boek Slimmer dan je denkt van Lotte Stegeman en Mark Janssen mogen ook op een lijstje terechtkomen. Van een paar wordt de bespreking nog gepubliceerd. En wat dacht je van de verschillende prachtige Lannoo-boeken? Of geweldige beginnende lezers en prentenboeken? Er is veel wat je in een spontane opsomming vergeet te noemen en de nominatieplaatsen zijn beperkt. Het geeft ook aan hoe rijk we zijn in het Nederlands taalgebied met zoveel mooi, origineel en eigenzinnig werk.

Bij alle in de vorige alinea genoemde titels heeft de jury de taak om zich af te vragen of ze passend zijn bij het gedachtegoed van de Woutertje Pieterse Prijs en dat heb ik vast niet nauwkeurig genoeg gedaan. Daarnaast zal enige persoonlijke voorkeur meewegen. Wel moet mij van het hart dat het fijn zou zijn dat in een tijd waarin lezen geen vanzelfsprekendheid (meer) is door deze prijs de in originaliteit uitblinkende titels, de tot de verbeelding sprekende, als vanzelf door een brede groep kinderen en jeugd opgepakt kunnen en zullen worden. Zelfs met inachtneming van de visie m.b.t. de Woutertje Pieterse en dat boeken voor iedere leeftijd kunnen zijn.

Twee titels: na het lezen van Oever heb ik gezegd dit is een winnaar. Zo zuiver en oprecht, uniek in boekenland. De nominatie voor De Boon en nu de Woutertje Pieterse Prijs geeft het bijzondere van Oever al aan. De leeftijdsaanduiding 15+ is m.i. goed gekozen en daarmee kom ik gelijk met een titel passend bij de basisschoolleeftijd, mijn ‘blijvende doelgroep’: De lijst van Violet Sopjes, Sopjes kortweg. Als ik een kinder- of jeugdboek zonder een moppertje achterelkaar uitlees is het goed, is het pakkend, is het een kinderboek. Of alvast een kinderboek dat je ook kunt voorlezen en bespreken in een hele groep.

Bij het voor mij dierbare Ommouw me zie ik ook mogelijkheden voor jonger tot ouder. Gedoseerd tot je nemen en passend kiezen bij bespreken waarna je allerlei opdrachten kunt bedenken. In het stuk Vandaag komen we niet meer thuis staat de reden waarom ik dit boek niet direct noem, ik heb zelf met vluchtelingenkinderen (link naar titeloverzicht) gewerkt. Dichter bij de seizoenen was één van mijn 2024 sterretjes, schreef er enthousiast over en toch was ik verrast deze hier tussen te zien. De laatste De vrouw en zijn hoofd: (lees graag mijn stuk) als volwassene heb ik genoten van een kunstboek. Wie de Woutertje uiteindelijk krijgt toegekend? Ik gun het iedereen ondanks mijn gedachte en voorkeur, als het boek maar in de schijnwerpers staat en komt!

Conclusie: Vier verschillende lezers die ieder zo hun eigen genres vullen hier op Lezersgoud zijn het dit keer zeer eens. En echt dat zijn we zeker niet altijd. Oever of Sopjes. Of onze gedachte klopt? Morgen gaan we het horen. Mooie aandacht voor boek, lezen, de kunst!

En wat was het een prachtige winnaar! (detailfoto’s hieronder)