door Dit prentenboek kun je op meerdere manieren beleven naar gelang je stemming of de omgeving waarin je verkeert. De sfeervolle illustraties nodigen uit naar wegdromen terwijl bij de eerste regels tekst al duidelijk wordt dat ze niet door eigen keuze alleen is en dat opgroeien niet alleen dromen is. ‘Een vader heeft ze nooit gekend, haar moeder is er al een tijdje niet meer.’
Het meisje dat verder niet bij naam wordt genoemd woont op de rivier. Ze is erop geboren. Je ziet op de eerste plaat een boot met een huis erop zoals je bijv. van een Monetschilderij kunt kennen. Een rivier die overal kan zijn, maar gezien de omgeving en de details op de illustraties waarschijnlijk in Het Oosten zal stromen. Haar thuis is letterlijk de boot en de rivier: ‘Haar thuis is hier en daar en alles ertussenin.’
Het meisje heeft oog voor de natuur. Het grote van het plantenrijk verrast haar evenveel als een mooie vogel of vlinder. Als zij een briefje van haar moeder herleest uit een dierbaar houten kistje zie je echte vlinders dartelen maar ook een doorzichtige met alleen getekende randen dichtbij de boot. Haar moeder schreef dat de rivier er altijd voor haar zal zijn, ook als ze er niet meer werkelijk is en dat zij ‘een kind van de rivier is’.
De met zorg gekozen tekst vertelt in relatief weinig woorden veel. Het eerst jongere kind leeft haar leven in rustig en woest vaarwater en gaat het leven aan als avontuur met de mogelijkheden die ze heeft. Ze is gelukkig met ontmoetingen uit de dierenwereld of wonderen die de natuur verder te bieden heeft. Ook komt ze mensen tegen die haar de wedervraag doet stellen of ze zelf wel eens bang zijn. Het antwoord is steevast dat de rivier haar beste vriend is maar het weer van invloed kan zijn. Als ze als ouder meisje een periode optrekt met een jongen die met haar meegaat langs de rivier wordt in enkele zinnen verteld waarom je je ergens thuis kunt voelen. De ene wil vaste grond, de ander beweeglijkheid. Een mooi aanknopingspunt voor de vraag: ‘waar voel jij je thuis?’
Als door noodweer haar boot, haar huis, wordt verwoest probeert ze vast te houden aan haar motto dat de rivier haar beste vriend is. Doorzetten en herpakken met het enige wat overbleef van vroeger: het dierbare kistje met de brief van haar moeder, maar ook delen van het weinige dat je hebt met een ander. Relativerend en ook met vertrouwen gaat ze verder over de rivier, de wereld in. Ze leeft haar leven zintuigelijk maar vastberaden en gaat op weg naar andere tijden, naar nieuwe werelden en nieuwe kansen in haar jonge leven.
De illustraties zijn van een eigen pracht die voor Pyhai kenmerkend is. Ze stralen een harmonie in kleur en compositie uit met oog voor detail. Je kunt de structuur van het boothout bijna voelen. Ze zijn om bij weg te dromen terwijl sommigen er een keiharde realiteit in zullen zien omdat ze een plek missen en worden meegenomen op een rivier van gedachten. De schutbladen zijn al een optie voor een observerende schrijf- of tekenopdracht. Het aantrekkelijke omslag straalt rust uit door kleurstelling, maar maakt ook nieuwsgierig en je strijkt vanzelf over het reliëf van de titel.
Neem dit mooie boek op waarin zowel taal als beeld het verhaal vertellen en je kunt duiden als een levensrivier. Een verhaal dat op verschillende manieren ingezet kan worden om een mogelijk levensbepalende gebeurtenis te vertellen en te verwerken. Bijv. door een kind dat haar thuisland heeft moeten verlaten op weg naar een nieuwe onbekende toekomst of een kind dat in de relatiesfeer een grote verandering heeft moeten meemaken. Over keuzes maken, uitdagingen trotseren en je leven leven op weg naar jouw toekomst. Een mooie tijdloze aanrader zonder leeftijd.
Tiny Fisscher, Kind van de rivier, illustrator Pyhai, Samsara, 2023, 32 blz., 9789493301665
