door Het is genieten van dit verhaal in groot formaat! De sfeervolle illustraties van Philip Hopman komen op deze manier écht prachtig tot hun recht. Het fabelachtige omslag in blauwgroen tinten is als een plaat die je aan de muur wilt hangen.
‘Op een dag durfde Daan de dingen die hij altijd durfde.‘
De eerste zin van Tjibbe Veldkamp is ook direct raak en laat je je afvragen wat Daan altijd durfde, maar nog meer wat hij níet durft. Wat hij wel altijd deed lees je direct erna: klimmen in en springen uit hoge bomen en balanceren op de brugleuning. De plaat laat een park zien met de brug waarop Daan inderdaad op de brugleuning staat. En een meisje met hond: ‘Terwijl hij dat deed kwam er een meisje met een hond en een bal voorbij.’
Van dit meisje wordt Daan blij, maar als ze weg is schijnt de zon niet meer. De volgende morgen gaat hij weer naar het park. Heel vroeg, want hij wil haar niet missen. Hij wil haar iets vragen. Het meisje komt, maar hij durft niet. Hij blijft staan en houdt zijn mond. Ze loopt langs, ze loopt door, zonder hem en daarmee verdwijnt ook het verwachtingsvolle en komt het verdrietige gevoel weer boven.
Er ontstaat een plan in Daans gedachten. Hij vindt dat als hij zelf niet durft te vragen of hij met het meisje en de hond mee mag wandelen iemand anders het maar moet doen. Daan weet dat er in de bomen waarin hij durft te klimmen een papegaai zit. Die kan hij leren praten én die kan dan voor hem die ene prangende vraag stellen. Het papegaaienplan is geboren.
Het kleine grote verhaal is rijk aan inhoud. Daan denkt en voelt veel. De tekst op de eerste twee bladzijden geeft het al aan. Als de papegaai kan praten, van hard werken krijg je trek, gaan ze de stad in om voor beiden iets te eten halen. De meneer van de dierenwinkel (de dierenwinkelier!) oogt door de frons op het gezicht plus houding en kleur van de plaat direct onvriendelijk, misschien past zelfs een woord als sluw of stiekem om te introduceren bij het voorlezen.
Daan en de papegaai worden gevolgd naar de brug waar het jongetje het plan aan de papegaai voorlegt om dé vraag te laten stellen. De man uit de winkel voert ook een papegaaienplan uit. Hij wacht ook, verstopt in de boom, tot het meisje voorbij komt wandelen. Hoe goed dit verhaal is samengesteld valt al op door het feit dat je tijdens het voorlezen op diverse punten een vraag zou willen stellen als ‘wat denk jij dat er nu gaat gebeuren?’ of ‘hoe zou jij het doen, het aanpakken?’. Een kind heeft dan al gehoord dat de man van de dierenwinkel morgen weer terugkomt, maar waarom?
Het vervolg van het verhaal getuigt van inventiviteit en vakmanschap, of je het nu over tekst of illustratie hebt. Het is spannend, verrassend en grappig tegelijk, en ontzettend lief ook. Een prentenboek om in je hart te sluiten, wat een geweldig verhaal dat je ieder kind gunt die een beetje verlegen is en door dit papegaaienplan toch alles op alles zet om te bereiken wat het wil.
In de illustraties is door kleurgebruik en de nuances daarin duidelijk te zien welk dagdeel een scène zich afspeelt, maar ook zijn hierdoor emoties of de spanning van het moment af te lezen. Details in illustratie doen er toe zoals ieder woord in de tekst er niet zonder reden staat en rijk aan inhoud is.
De titel ‘Het papegaaienplan’ kan bekend voorkomen, alvast wel voor wie langer in kinderboekenland in verhalen ronddwaalt.
In 2006 werd dit verhaal met een andere omslagillustratie uitgebracht. Gezien het aantal bladzijden nu zelfs met een paar platen meer en enkele minieme aanpassingen in de illustraties. De onlangs verschenen zeer mooie versie bij uitgeverij Condor is een terechte heruitgave. De tekst is onderaan de pagina’s geplaatst zodat de illustraties volledig de ruimte krijgen die bijna geheel het verhaal zelf al vertellen, toch is ook hier het samenspel van tekst en beeld dat wat een goed, tijdloos prentenboek zo krachtig maakt. Een verhaal over veel: durven, verlegenheid, frustratie, doorzetten, oplossingsgericht handelen, zelfvertrouwen krijgen, hebzucht, eerlijk zijn en liefde.
Wat is er mooier dan iemand graag zien en daar alles voor over hebben? Als iedereen dit zou doen, zou de wereld er dan net zo prachtig uitzien dan het meer dan fantastische werk van Hopman? Als meer mensen hun best zouden doen om door te zetten, een plan bedenken, elkaar helpen en vooral elkaar lief te vinden? Zou het dan kunnen zijn zoals in dit ingenieus vertelt echt-Veldkamp-verhaal: ‘Ze keken elkaar aan. – En altijd als ze elkaar zagen, waren ze blij.’
Een klassieke aanrader, vele mogelijkheden en vooral om keer op keer groots van te genieten!
Tjibbe Veldkamp, Het papegaaienplan, illustrator Philip Hopman, Condor, herziene uitgave, 2024, 32 blz., 9789493356122
