9 maart 2024

Angelo Tijssens – De randen

Het interessante aan lijstjes genomineerden is dat je verhalen tegenkomt die je anders minder snel had gelezen. Het omslag kan ook bepalend zijn, bij deze alvast wel. Na het lezen is het niet vreemd waarom gekozen is voor letterplaatsing op de randen. De zee is gekaderd met een rand en de kleurkeuze is dan ook logisch. Overigens wat betreft zee: ‘Mijn rug naar het binnenland, mijn gezicht naar de zee.‘ Als je deze zin leest is de hoofdpersoon inmiddels weer op weg naar zijn huidige woonplaats en komt de emotie eruit. De boog lijkt eindelijk te ontspannen, sluimerende angst en pijn die je overal voelt, op de wind te worden meegevoerd.

Een harde jeugd aan de rand van de maatschappij met een moeder die niet zachtzinnig was. In de klas het mikpunt, in adolescententijd zoekend in geheimzinnig donker naar liefde. Altijd verborgen. Na de dood van zijn moeder keert hij nog een keer terug naar de plaats waar hij opgroeide. De afwikkeling laat hem terugblikken, ook nu weer lege schelpen en (behang)randen. Hij zoekt de man op die ooit zijn jeugdliefde was. En eerlijk soms denk je ik weet het nu wel dat er een vrijpartij plaatsvond. Terwijl ook dit randen aangeeft bij bijv. de snackbarpersoon.

Puzzelstukjes worden gaandeweg fragmentarisch aangereikt. Sommige krijgen een plaats, andere zijn ter eigen invulling en toch lijk je de persoon te gaan kennen, de omgeving te zien, de zeewind te voelen ondanks dat je als lezer niet één naam of plaats wordt gegeven.

Om deze tijd van het jaar worden de dagen korter, de spreeuwen verzamelen in de bomen die kaal worden, op de kabels, die tussen de hoogspanningsmasten als een gigantische ritssluiting door het landschap werden gestikt. De wind waait het binnenland naar de zee en het zand naar de polders, in de randen van de velden schieten fazanten voorbij, er liggen platte egels op de steenweg.’

Bij het lezen kwamen gedachten boven aan de omgeving/sociale klasse waarin Eduoard Louis opgroeide. Het observerende, geaardheid, het erbuiten vallen en slechte financiële omstandigheden ervaar je ook hier. Alleen speelt ‘De randen’ zich af aan de rand van het land bij zee zonder enige begrenzing in paginanummers, namen en vooral met een pijnlijke jeugd. Een bijzondere leeservaring en waardoor je nieuwsgierig bent naar volgend werk van Angelo Tijssens.
‘De randen’ is genomineerd voor de Bronzen Uil 2023, een debuutprijs.

Angelo Tijssens, De randen, Borgerhoff & Lamberigts, 2022, 120 blz., 9789463937962

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *