door Voor de liefhebbers van Daar waar de rivierkreeften zingen is er nu ook Ga als een rivier van Shelley Read. Voor mij geen lokkertje, want het boek over de rivierkreeften heb ik (nog) niet gelezen. De beschrijving van Ga als een rivier klinkt goed en dus besluit ik dit boek, met perzikachtig aanvoelend omslag, te lezen. Onverwachts mocht ik nog aansluiten bij de altijd gezellige (maar chaotisch snelle) Instagram leesclub van @ilonaslevenbijls.
De 17-jarige Victoria woont in 1948 in de staat Colorado. Als ze met een gammele kar vol perziken op straat loopt, ontmoet ze toevallig een jongeman die haar de weg vraagt. Zoals te verwachten is, maakt deze man iets los in haar en ze besluit hem niet te negeren. Met alle gevolgen van dien.
Opvallend is de vertellende schrijfstijl waarmee de hoofdpersoon, Victoria, vanaf de eerste bladzijde terugblikt op de gebeurtenissen in het verleden. De ontmoeting wordt prima beschreven en het is duidelijk dat het e.e.a. losmaakt bij Victoria. De schrijfstijl voelde voor mij ietwat oppervlakkig en dat maakt dat het voelt alsof ik het verhaal beleef vanuit een helikopter: erboven en niet er in.
Hoewel ik niet per se moeite had met de pure schrijfstijl, had ik wel zo’n 100 bladzijden nodig om in te komen. Mede door mijn helikoptergevoel, maar ook door de soms iets te gezochte poëtische zinnen en gedetailleerdere beschrijvingen kabbelde het iets te veel. Hoewel ik in verhalen niet alles zelf hoef te voelen, spatte de verliefdheid van Victoria voor mij niet van het papier af, begreep ik haar latere wanhoop en bijbehorende impulsieve keuze redelijk, maar voelde ik het minder.
Het tweede deel van Ga als een rivier leest een stuk sneller. Het verhaal heeft een bepaalde wending genomen, maar ook is het tijdsverloop sneller.
Het verhaal an sich is mooi. Het laat zien dat een ogenschijnlijk simpele ontmoeting en keuze een wereld van verschil (kunnen) maken in je latere leven. Alles wat gebeurt na de ontmoeting heeft grote gevolgen voor Victoria en de verdere generatie(s). Het is mooi dat niet alleen mensen, maar ook de perzikboomgaard die al generaties in de familie is, een blijvende bijzondere rol in het verhaal heeft.
Ga als een rivier is een boek over het leven met een andere tijdsgeest waarin dingen gebeuren die je niet wilt, niet voorzien had, over (on)bewuste keuzes, vooroordelen, racisme, elkaar laten vallen of juist (onverwachts) naar elkaar omkijken. Wat mij betreft een roman met een mooi einde dat vertrouwen schept voor de toekomst van Victoria en andere belangrijke mensen in het verhaal.
Shelley Read, Ga als een rivier, Vertaling Mieke Trouw-Luyckx, Luitingh-Sijthoff, 2023, 335 blz., 9789021036991
