door Dit prentenboek valt op door de minimalistische tekening op het omslag. Juist daardoor kun je al nieuwsgierig worden, want weinig tekening betekent regelmatig veel inhoud. En dát heeft deze ‘kat die geen zin had’.
Achter die lamlendig liggende kat zit een verhaal. Eerlijk, je lacht ook nog om Gijs, want zo heet ie zeggen de andere katten. Je denkt nog ‘doe normaal’. Hij hangt, zit vreemd, rekt suffig uit, maar ergens zin in hebben? Nee.
Ook niet als soortgenoten hem aardig begroeten en hem meevragen om te gaan spelen. Zelfs als teckel hem feestelijk nodigt om mee te gaan naar een feest is het een nee. In gedachten ziet Gijs al een uitbundig gezelschap dat er een bende van heeft gemaakt. Een nee dat weliswaar al wat afgezwakt is in ‘liever niet’.
De dieren blijven proberen om Gijs actief te krijgen, maar ook een ontdekkingsreis slaat hij af. Zin in een ritje als kat-astronaut? Hij moet er niet aan denken. En dan komt er een kat op het idee om te vragen: ‘Wat is er aan de hand, Gijs? Waar heb je dan wél zin in?’ Ze stellen een rits activiteiten voor. Tot Gijs keihard STOP uitroept.
Wat blijkt, Gijs vindt het allemaal lief en aardig maar hij is simpelweg een beetje verdrietig, vandaag heeft hij nergens zin in. Hij voelt het simpelweg even niet. Soms is er even geen kleur. Als Gijs het eenmaal heeft gezegd, durft iedereen toe te geven dat ze dat allemaal wel eens hebben. Acuut wordt het een activiteit, een ‘potje lamlendigheid nergens zin in’. Maar dan moet dé Gijs toch even iets rechtzetten.
Dit is zo’n prentenboek dat in alle eenvoud groots is. Met humor en minimale illustratie wordt een niet eenvoudig onderwerp bespreekbaar gemaakt. Of je het nu geen-zin-hebben-in noemt, somberheid, verdriet of depressiviteit, het is knap dat door dit verhaal een handreiking wordt gegeven om over mentale gezondheid te spreken en duidelijk wordt gemaakt dat het er gewoon mag zijn. De relativerende grap aan het eind laat je ‘De kat die geen zin had’ met een lach sluiten.
De illustraties zijn doeltreffend en hebben herkenbare figuren. Het zwartwit wordt doorgevoerd als het verhaal over de sombere Gijs gaat. De andere dieren eromheen zijn afgebeeld in kleur op spreads met feest, de ruimte, het woud, waarop verrassend veel te zien is aan details. De pagina’s met alleen ‘Gijs’ zijn absoluut geweldig, je zou de kat zo in willen lijsten!
De tekst is kort maar krachtig en soms expressief neergezet. Treffend vertaald door Rindert Kromhout. Dit prentenboek is het debuut van Jack Kurland, en wat voor één – met thema’s als somber of verdrietig zijn, omzien naar elkaar en vriendschap. Het is absoluut uitkijken naar een volgend verhaal. Aanrader voor zowel thuis als school. Vanaf 3 jaar tot veel ouder.
Jack Kurland, De kat die geen zin had, vertaler Rindert Kromhout, Van Goor, 2024, 40 blz., 9789000392117
