door De Javastraat is een straat die mij onbekend was, maar met dit boekje ging er een wereld voor me open. Een kleurrijke wereld welteverstaan. Op één kilometer biedt deze straat namelijk huisvesting en ondernemingsruimte aan vele soorten mensen. Als hoofdstraat van de Indische Buurt in Amsterdam-Oost is ze het laatste decennium getransformeerd tot een wereldpassage, met enige hulp en dwang van de gemeente.
De Javastraat kent een honderdjarige geschiedenis met wisselingen van bevolkingssamenstelling en de daarbij horende ups en downs. Maxime Smit vertelt deze chronologisch aan de hand van gesprekken met enerzijds ondernemers en anderzijds bewoners. Smit zelf is eindredacteur van Het Parool en woont in de Javastraat, zij kent de buurt van binnenuit.
Aanvankelijk was haar beeld zoals dat van veel buitenstaanders is: een criminogene buurt met vele malafide belwinkels. Na onderzoeken van bijvoorbeeld een Van Traa-team en samenwerking tussen politie en Belastingdienst zijn deze opgerold en is de buurt ingrijpend veranderd. Tegenwoordig zijn er hippe horecagelegenheden, kappersondernemingen en supermarkten te vinden. Dit geheel zorgt ervoor dat de Javastraat nu weer bruist en er meer toenadering wordt gezocht tussen bewoners met een autochtone en migratieachtergrond.
De schaduwzijde van genoemde veranderingen wordt ook beschreven. Gentrificatie van een buurt zorgt dan wel voor nieuwe kapitaalkrachtige bewoners en ondernemers, het is ook een proces dat de lagere inkomensklassen verdrijft. Uit de vele interviews blijkt dat de zorg bestaat dat de buurt te veel ‘verhipt’. De huidige bewoners vinden de straat “wel redelijk af”.
In dit boek komen verder cijfermatige en leuke weetjes aan bod. Wie weet dat de Bollemeijers drie generaties met een brillenzaak aanwezig waren en wat ‘Makkies’ zijn? Een fotokatern maakt de biografie van deze volksstraat compleet.
Natuurlijk bezoek je na dit boek de echte Javastraat met de Java Bookshop!
Maxime Smit, De Javastraat, Atlas Contact, 2018, 184 pagina’s, 9789045033655.
