door Ik las de eerste pagina van Het Surinamedagboek van Merijn de Boer en was verkocht: dit boek moest ik helemaal lezen. In een luchtige humoristische dagboekstijl doet hij verslag van een groepsreis per boot door de Surinaamse jungle. Het spoor van de schrijver Albert Helman wordt gevolgd, met wiens werk Merijn een beetje bekend is.
Ook al is hij niet zo’n avonturier, meldt hij zich zelfs nog kort van tevoren aan (‘Ik geloof dat ik aanstaande dinsdag al naar Suriname vlieg. Ik moet het nog wel even met Van Oorschot bespreken.’) en maakt in Paramaribo kennis met de rest van de groep. Waar vervolgens al een aantal reizigers gelijk afhaakt na de gratis vliegreis en de rest enigszins zonderling lijkt.
Over een echtpaar dat al bakken véél stoerdere reiservaringen opgedaan heeft: ‘Allebei keken ze met een licht verontwaardigde blik de wereld in. Het leken me mensen met wie je fijn kon klagen als het tegenzat.’
Heeft de reis echt zo plaatsgevonden of is er een en ander verzonnen? Geen idee, maar voor het verhaal an sich maakt het niets uit. Het boek is een fijne leeservaring voor eenieder die iets wil hebben dat gewoon doorleest. Mooie bijkomstigheid door de natuurbeschrijvingen die her en der gegeven worden is dat je voor je gevoel zelf aan de andere kant van de wereld bent geweest. Reizen in je hoofd.
Merijn de Boer, Het Surinamedagboek, Querido, 2023, 272 blz., 9789021475608.
