door Ik kreeg dit boek cadeau en begon er daarna redelijk snel in, mede door de ondertitel ‘een natuurgeneeskundig griezelverhaal’.
Het is een boek dat heerlijk doorleest met prachtig taalgebruik dat past bij de personages die zich binnen het intellectuele klimaat van 1913 bewegen. “Astrant onbeleefd”, “chimerisch”, “peroreren”. Oude plaatsnamen als Lemberg en Görbersdorf worden gebruikt, wat ikzelf wel logisch vind als je over een bepaalde periode schrijft maar niet altijd gedaan wordt. Daardoor vergeet je bijna dat het boek in 2022 in het Pools verscheen en een jaar later door Karol Lesman is vertaald.
Het boek verhaalt van de jonge Mieczyslaw Wojnicz die naar een kuuroord in Silezië reist voor longbehandelingen. Tussen de ligkuren, wandelingen en goede maaltijden door beluistert hij gesprekken tussen de andere patiënten en krijgt hij een en ander mee over vreemde gebeurtenissen in het dorp. De sfeer in het boek is goed neergezet waardoor ik wilde doorlezen, evenals verwijzingen naar filosofie en oude literatuur.
En het is dus echt goed vertaald! In een nawoord geeft de vertaler aan dat de meervoudige verteller die soms aan het woord is in het Nederlands niet net zoals het origineel weergegeven kon worden (daardoor heb je niet direct de hint naar de titel).
In de flaptekst staat dat Empusion een feministisch antwoord is op De Toverberg. Eerst zag ik het niet zo erg, maar richting het eind lijkt het erop dat het zit in het filosoferen van de personages over het mannelijke en vrouwelijke zijn en fluïde vormen. Wellicht denkt de lezer er zelf ook over na. In De Toverberg van Thomas Mann is het in die zin veel minder aan de orde.
Empusion was voor mij de kennismaking met Tokarczuk, en een goede. Anderen zeggen dat eerdere titels nog beter zijn, laat maar komen dus! (En De Toverberg uitlezen)
Olga Tokarczuk, Empusion, vertaling: Karol Lesman, De Geus, 376 blz., 2023, 9789044548655.
