W. – Thiemen Hiemstra

In W. maken we kennis met Olaf, Hilde en… W.. Olaf en W. groeien op in Groningen, gaan naar dezelfde middelbare school, zitten in dezelfde klas. Op een gegeven moment zijn ze opeens vrienden, en de beste ook. Samen de dijk affietsen, samen grappen maken, samen in gesprek met de leraar filosofie. Olaf lijkt zich helemaal toe te leggen op deze vriendschap, waar W. ook nog echt een leven heeft naast Olaf. Of Olaf heeft dat ook, maar dat leren we als lezer niet kennen, omdat het puur Olafs herinneringen zijn die hij voorlegt aan de lezer, zonder dat we alles te weten komen. Een van de dingen alleen al; W. gebruikt bijna nooit zijn hele naam.
Ook zijn er dingen waar Olaf liever niet mee te maken krijgt, zoals W.’s drugsgebruik. Tot het einde van hun middelbare school blijven ze onafscheidelijk, tot Olaf opeens besluit dat de vriendschap te close is en hij zich in Antwerpen voor zijn studie inschrijft. W. vertelt hij het niet, of pas laat, W. wil niet dat hij weggaat, Olaf doet alsof hij het niet begrijpt. En zo sluipen er grenzen in de vriendschap, die goed blijft, maar W. heeft iets rauws, iets impulsiefs, en dat blijft. W. komt na een tijdje ook naar Antwerpen, nadat hij de Antwerpse kunstenares Hilde in het buitenland heeft leren kennen. Vervolgens maken ze met z’n drieën hun studietijd mee, welke ook typerend verloopt voor de karakters, nominaal, of drie studies proberen in drie jaar. Tot W. opeens verdwijnt, alleen de pretsarcofaag achterlatend, er wat sporen zijn, maar zijn verdwijning ook weer anderen uit elkaar drijft. En W. weer opduikt, en Olaf begint aan een soort herinneringenboek over de verdwijining van W..

Ook W. is een boek dat is genomineerd voor het Beste Boek voor Jongeren. Hoewel ik het zelf een goed boek vond, heb ik mijn bedenkingen bij de geschikheid van dit boek als nominatie voor de BBJ. Ik denk dat het voor jongeren nog niet behapbaar genoeg is, al is natuurlijk overal een doelgroep voor. Toch, als ik kijk naar alle 15- tot 18-jarigen, denk ik niet dat W. als winnaar uit de bus zal komen, maar eerder een boek voor oudere lezers is. Dat betekent niet dat ik het geen aanrader vind! Mij lag het heel erg, zeker met dit pyschologisch summum aan het einde dat me zeker zal bijblijven. Ik heb er echt van genoten en het psychologische aspect vind ik heel goed geschreven. De lezer blijft achter met een groot vraagteken, waar meerdere invullingen aan te geven zijn. Sommige dingen komen we niet te weten, en dit boek sluit daar mooi bij aan. Wat is een einde, wat is een begin, wanneer is iets afgelopen?

Thiemen Hiemstra, W., Das Mag, 2023, 146 blz., 9789493320437.