door Een shortlist met debuten wekt direct de interesse. Drie waren bij bekendmaking al gelezen of stonden op de leeslijst en daardoor kwamen de resterende ook te lezen. Een overzicht volgt dan vanzelf. Welke winnaar het kan worden kun je alleen vermoeden. Een idee dan wel voorkeur geven is wel mogelijk en komt na de laatste bespreking.
De veertiende editie van De Bronzen Uil vindt dit jaar plaats op zaterdag 30 november in Bibliotheek De Krook en de Minard in Gent. Wie wil stemmen voor de lezersprijs: dit is mogelijk vanaf 1 september tot en met 27 november.
De genomineerden:
Suzanne Grotenhuis, Waar zijn de wolken, een pleidooi voor minder zelfzorg (Borgerhoff & Lamberigts)
Tiemen Hiemstra, W. (Das Mag)
Maria Kager, De buitengewoon geslaagde opvoeding van Frida Wolf (Arbeiderspers) – Lezers- en Juryprijs!
Lena Kurzen, Schuilhuisje (Nijgh & Van Ditmar)
Rik van Puymbroeck, Treurwil (De Bezige Bij)
Manik Sarkar, Ossenkop (Hollands Diep)
Een diversiteit aan verhalen, aan stijlen en zelfs aan uitgeverijen. Nog één bespreking te gaan, het mooie Treurwil is in de zomer van 2024 graag gelezen. Bij het teruglezen van paar stukken kom ik bij drie iets tegen in de trant van ‘het niet per se de bedoeling was om deze te lezen’ – laat je verrassen door nominaties!
De zes titels zijn onder de foto’s aanklikbaar om naar de (inmiddels zes) besprekingen/leesbelevingen per boek te gaan. Met daarbij een gedachte wie de Bronzen Uil 2024 toegekend zou kunnen krijgen.
Suzanne Grotenhuis, Waar zijn de wolken (Borgerhoff & Lamberigts)
Tiemen Hiemstra, W. en W. (DasMag) twee besprekingen
Maria Kager, De buitengewoon geslaagde opvoeding van Frida Wolf ( Arbeiderspers)
Lena Kurzen, Schuilhuisje (Nijgh & Van Ditmar)
Rik van Puymbroeck, Treurwil (De Bezige Bij)
Manik Sarkar, Ossenkop (Hollands Diep)
Na het lezen en plaatsen van een stuk op Lezersgoud de beloofde mogelijkheid wie de kanshebber zou kunnen zijn om zaterdag 30 november De Bronzen Uil in ontvangst te nemen.
Een paar hebben verrast, vooral door de laatste hoofdstukken, soms een laatste zin. Ossenkop en Schuilhuisje zijn hier zeker op van toepassing. Beide had ik niet direct opgepakt zonder nominatie, dit geldt ook voor Waar zijn de wolken.
Dit geeft tevens aan dat het altijd leuk en verrassend is om debuten te lezen, het kennismaken met iets wat je niet intuïtief of normaliter oppakt.
W. las ik bij uitkomen direct, Treurwil ging ook acuut mee – bij beide was het stilistische of minimalistische omslag nieuwsgierig makend en voor mij altijd aantrekkelijker dan een heel drukke illustratie, terwijl De buitengewoon geslaagde opvoeding van Frida Wolf niet het omslag maar juist de titel de aanleiding was om het te gaan lezen. Smaak en woorden. Smaak of het onderwerp passend bij je persoon wie je bent, of nu bent gezien leeftijd kan bepalen wie je als winnaar kunt aanmerken.
Toch probeer ik net als bij de kind- en jeugdboeken zo objectief mogelijk te lezen. In het geval van debuten, bijv. wie is het meest origineel in onderwerp of mooi in taal? Helaas, daar kom je bij deze debuten met elk een zeer eigen stem niet ver mee.
Een poging, meer intuïtief dan onderbouwd en niemand tekort willen doen, ongeacht in de boekenkast ja/nee: W.
Of Ossenkop.
Het zal vast ook met jurysamenstelling te maken hebben gezien leeftijd en interesse.
Het mooie herkenbare Treurwil gun ik de winst net zo hard. Dus wie van de zes?
Zaterdag 30 november weten we het. De bekendmaking van het beste Nederlandstalige romandebuut vindt plaats in de Minard in Gent.
Het zijn allemaal goede debuten. Je zal maar zo kunnen schrijven. Lees hun werk!
Zowel de lezers- als de juryprijs is uitgereikt aan Maria Kager! met De buitengewoon geslaagde opvoeding van Frida Wolf (Arbeiderspers)
