Wilma Geldof – Het meisje met de vlechtjes

Het is 00.45 u. Het boek moest uit.
Op de achtergrond vandaag Koningsdagfestiviteiten op tv. Een feest dat we kunnen vieren omdat er mensen waren zoals Freddie uit dit meeslepende, soms pijnlijk eerlijke verhaal. Een roman gebaseerd op rauwe feiten.

Als je een recent boek wilt lezen komende week in aanloop naar de herdenking en viering van 4/5 mei over WOII: neem dan deze. Het leest als een trein. Vooral als je wilt ervaren wat bezetting kan doen als je jong bent in een oorlog op de rand van volwassenheid.

‘Is de scheidslijn tussen goed en fout minder helder dan ik altijd dacht?’
‘Maar niet kiezen is ook kiezen.’
‘Altijd zelf blijven nadenken’.
Wie kun je (nog) vertrouwen?

Elke dag een druppel gif (herdruk!?), ook geschreven door Wilma Geldof heb ik met dezelfde intensiteit beleefd en gelezen. Beide boeken zijn ingedeeld bij YA, wat voor deze titels een “vanaf”-leeftijdsindeling is i.p.v. een begrenzing.

In november was de boekpresentatie bij De Vries Van Stockum in Haarlem van dit mooi uitgevoerde boek dat nu vol plakkertjes zit. Een paar keer gestart, een ander boek moest weer voorrang hebben, totdat het nu ineens bijna mei is en in één ruk het door Wilma zo prettig en pakkend geschreven verhaal gelezen is.

Ik weet weer waarom ik de film ‘Het meisje met het rode haar’ (één van Freddies verzetsgroep) niet meer wil zien. Een boek over dit onderwerp geeft mij voldoende beeld, geluid en geur. Wel gaan mijn gedachten naar een nominatie in de categorie geschiedenis.

Welke keuzes zou jij durven maken in oorlogstijd? Welke beslissingen? Wat is het bijzonder dat wij die keuze niet moeten maken.

Wilma Geldof, Het meisje met de vlechtjes, Luitingh-Sijthoff, 336 blz., 2018, 9789024581597.