door De Boekenweek van Jongeren gaat bijna weer van start, yes! Dat betekent ook dat er een nieuw 3PAK gratis is op te halen op scholen en in bibliotheken en boekhandels.
Vrijdag 15 september wordt op BoekTok Live de boekenweek feestelijk geopend in bibliotheek Neude te Utrecht. Daar vindt onder andere de bekendmaking van Beste Boek voor Jongeren plaats. Meer informatie vind je na de recensie van 3PAK.
Ieder jaar kunnen jongeren door middel van 3PAK kennismaken met drie verhalen in verschillende genres. Dit jaar is het de beurt aan Rima Orie, Philip Huff en Nydia van Voorthuizen en Marie Lotte Hagen.
Hoewel ik een paar jaar boven de leeftijdsgrens van 18 jaar zit, vind ik het ieder jaar weer leuk om kennis te maken met genres en voornamelijk met auteurs. Dit keer maakte ik kennis met Philip Huff en Nydia van Voorthuizen en Marie Lotte Hagen. Ik ken hen en hun werk wel, maar nog niet eerder las ik iets van hen.
Avani – De dochter van de Orde – Rima Orie
Rima Orie ken ik wel door haar eerdere nominatie voor Beste Boek voor Jongeren met De zwendelprins. Haar tweede boek In het vervloekte hart heb ik net gelezen dus daarom wist ik dat Orie in ieder geval goed en soepel schrijft.
In Avani – De dochter van de Orde neemt ze je mee naar het jaar 873 na Christus, in de wereld van de populaire (maar voor mij onbekende) game Assassin’s Creed: Mirage. Het eerste stuk roept gelijk vragen op, want waarom bloedt Avani, wie zijn haar achtervolgers en waarom wordt ze achtervolgd? Een tijdsprong in het verhaal naar twee jaar eerder maakt iets duidelijker, maar roept weer andere vragen op. Met andere leden van de Orde van de Ouden probeert ze een belangrijke geheime formule te ontcijferen.
Orie houdt de spanning er in door te spelen met tijd en nergens echt duidelijk te maken om wat voor geheime formule het gaat. Ook niet waarom de vijand, De Verborgenen, deze formule ook willen weten.
Rima Orie is wat mij betreft het voorbeeld dat een verhaal mysterieus én kort kan zijn zonder dat de lezer iets mist. Het smaakt vooral naar meer. Doorlezen kan zelfs door middel van de QR code achterin 3PAK. Helaas liep de Ubisoft Special app bij mij bij het proberen vast en lukte het niet om het verhaal te lezen.
Zelf weten – Nydia van Voorthuizen en Marie Lotte Hagen
Van te voren wist ik niet wat ik van het verhaal/stuk van Nydia en Marie Lotte moest verwachten. Ik volg ze niet op de voet, lees of luister zelden iets van hen en dat heeft niet te maken met wat ze vertellen.
Stukken met een populaire stijl om mensen te trekken, trekken weinig tot niet mijn aandacht. Dat ‘populaire’ is overigens wel slim, want door aandacht zullen mensen meekrijgen wat een schrijver wil vertellen. Als iemand op deze manier aandacht vraagt voor bijvoorbeeld een serieus probleem of situatie, heeft deze persoon in ieder geval de kern van Nydia’s en Marie Lottes verhaal begrepen: je mag zelf weten wat je doet en ook hoe je dat doet.
Met enige verbazing merkte ik dat ik deze keer de manier van schrijven niet erg vond. Het wordt aantrekkelijk en grappig gebracht, zonder de serieuze kern van het verhaal te verliezen. Iedere jongere zal momenten hebben van onzekerheid, onwetendheid in zijn/haar/diens emotionele/seksuele ontwikkeling. Het maakt het verhaal op verschillende of misschien wel alle punten herkenbaar en logisch. De context qua studie, lichamelijke of emotionele ontwikkeling zal voor iedereen anders zijn.
Het meest aansprekende voorbeeld voor mij was het roze bolhoedje (dat ook nog geluid maakt als je erin knijpt) over stereotypering. Als iedereen met dat roze bolhoedje (dat ook nog geluid maakt als je erin knijpt) zou rondlopen, heeft iedereen hetzelfde hoofddeksel. Het laat de jongere nadenken over jezelf zijn of iets voor een ander doen. Moet iedereen met dat bolhoedje rondlopen of mag je ook iets anders/niets? Doe je iets voor jezelf of doe je het zodat een ander er niets van kan zeggen? Het wil niet zeggen dat je helemaal geen roze hoedje of broeken met gaten kan dragen. Als je het fijn vindt en/of nog niet weet wat je wilt, dan mag je zeker doen wat een ander doet. Zelf weten.
Dit non-fictie verhaal is wat mij betreft een geslaagde keuze voor in 3PAK, ze maken gewone onderwerpen bespreekbaar. Doordat het door twee vrouwen geschreven is, lijkt het meer gericht te zijn op meiden, maar ook voor jongens lijkt het mij prima te lezen. Het zorgt voor herkenbaarheid, maar zet ook tot nadenken of je die roze bolhoed wel op wilt net als de rest. Of ga je voor een andere keuze en kies je voor jezelf?
Wil je meer lezen van Nydia en Marie Lotte? Kijk dan naar deze titels: Damn, honey, Feministen dragen geen roze, Heb je nou al een vriend?, Shit waar je als vrouw mee moet dealen, Yes, Baby en Queer, Baby.
Gameplan – Philip Huff
De start van het verhaal is pakkend door de typische Nederlandsopdracht om iets over jezelf te vertellen, ook al vond ik dit soort opdrachten bij Nederlands minder pakkend.
Met veel herkenbaar ge-ik schetst Antoon een beeld van zijn leven. Familie, wonen, school en vrienden, zijn moeder die graag wil dat hij piano speelt, hij die daar liever minder tijd aan besteedt. Liever kijkt hij TikTokfilmpjes over ondernemen, want hij blijkt een handeltje in sneakers te hebben. Alleen.. zijn ouders zijn daar geen voorstander van.
Hoe meer je nadenkt over dit verhaal, hoe meer er in lijkt te zitten. Het is niet zomaar even een opstel en daarna een overdenking van Antoons vader. Tussen de regels door lees je ook dat Antoon graag bij zijn opa in Frankrijk is om lange wandelingen te maken. Al met al lijkt Antoon geen gemiddelde jongere.
Gameplan laat ruimte open om na te denken over geld en hoeveel impact geld kan hebben. Maakt geld gelukkig en in hoeverre is geld bepalend voor/in het leven? En wat vindt de lezer van het verbieden van telefoons op school?
Het verhaal vanuit zijn vader schetst een beeld over gemaakte keuzes, zowel in het verleden als recent. Wat maakt dat hij de sneakerhandel eerst wel goedkeurt, maar daarna niet meer? Welke normen en waarden geef je (on)bewust mee aan je kinderen uit je eerdere jaren en gebeurtenissen?
Iedere lezer zal iets uit het verhaal kunnen halen, er zit namelijk genoeg in. Door de fijne schrijfstijl leest het goed en ben ik benieuwd geworden naar meer.
Wil je net als ik meer lezen van Philip Huff? Kijk dan naar deze titels: Dagen van gras, Niemand in de stad en Wat je van bloed weet.
BoekTok Live! Opening Boekenweek van Jongeren
Aankomende vrijdag 15 september wordt op BoekTok Live de prijs uitgereikt voor Beste Boek voor Jongeren in de twee categorieën: Oorspronkelijk Nederlands en Vertaald. Met Mireille en Feline lees ik alle nominaties, voorafgaand deden we een eerste voorspelling.
Op deze avond is nog veel meer te doen dan het bijwonen van de prijsuitreiking, klik hier voor het hele leuke programma!
Tijd om veel auteurs te spreken, je boeken te laten signeren, workshops te volgen en een heuse boek bingo te doen (daar ben ik zeker voor in!). Ik ben er bij, jij ook? Reserveer je (gratis) ticket via de link van het programma.
