In de droomfabriek volgen we Josie ten tijde van haar carrièreswitch. In de luchtbouw was ze niet gelukkig, dus liet ze zich omscholen naar wiskundedocent. Vanwege een lerarentekort komt ze opeens op een zogenoemde achterstandsschool voor de klas, zonder bevoegdheid, zonder ervaring, niets. In het diepe gegooid worden om te leren lesgeven is lastig, al helemaal wanneer je uit een beschermde villawijk komt en eigenlijk nog nooit in aanraking bent geweest met anderen binnen de samenleving.
Maar toch, in de klas komt Josie weer in aanraking met mensen, ze heeft alleen de excentrieke Eddie en de oude papegaai van haar opa , verder is ze eenzaam. Het is lastig, lesgeven. Maar; de klas heeft gekozen haar niet weg te pesten. Dat is dan weer iets.
Op een school waar stereotypen de boventoon voeren, denk aan: “de Polen”, de paar ijverige kinderen, de lastpakken, de Marrokanen, speelt veel problematiek. Want staat de ietwat gekke rector niet te dicht bij meisje? En waarom moet zij uit de klas? Waarom wil niemand huiswerk maken, en niemand voldoendes halen? Waarom, als het wel lukt om de leerlingen te motiveren voor wiskunde en toetsen goed te maken, komen de ouders dan terug om te klagen? En dan is daar Carmen. Carmen bij wie Josie op huisbezoek gaat als ze niet komt opdagen, Carmen om wie Josie zich zorgen maakt. Carmen, die wel bijles wil. Maar wel onder haar voorwaarden. Carmen, die steeds meer een plek in het leven van Josie opeist. Maar wel: op haar manier. Josie heeft weinig te zeggen. Maar toch; wanneer en op welke manier zeg je stop tegen iets dat je overkomt? Is school een plek waar dromen ontstaan, of eindigen?
Je kunt de opbouw van het boek herhalend of saai vinden, maar persoonlijk vind ik het heel knap hoe Van der Werf de sfeer weet neer te zetten. De sleur van een school, met z’n eigen dynamieken, verschillende dagelijkse zorgen en problemen die terugkomen, maar ook steeds nieuw zijn. Ja, iedere dag is een school- of weekenddag, maar iedere dag kent ook nieuwe, grotere, of opgeloste problemen.
De Droomfabriek is een boek dat genomineerd is voor de prijs Beste Boek voor Jongeren 2023. Het boek is niet al te dik, 288 pagina’s, en daardoor behapbaar om voor school te lezen, of leerlingen aan het lezen te krijgen in verband met het thema dat dichtbij leerlingen staat. En dan ook nog eens geen suf boek, maar een boek met veel taalgebruik dat dichtbij leerlingen staat.
Gerwin van der Werf, De Droomfabriek, Atlas Contact, 2022, 288 blz., 9789025472412
Eén gedachte over “De Droomfabriek – Gerwin van der Werf”