Als je het mij vraagt zou Winston zeggen dat dit een lekker kersterig kerstverhaal is en dat ben ik volledig met hem eens.
Als iedereen in de dagen voor kerst kerstknetter is geworden, is Winston op zoek naar een warm onderkomen als dakloze muis. De meeste kranten zijn nat door de kou en sneeuw, maar een nieuw stuk aangewaaid papier voldoet aan zijn eisen. Doordat hij veel tijd heeft doorgebracht tussen kranten heeft hij zichzelf leren lezen en ziet hij dat deze envelop naar de kerstman moet. Het wordt een race tegen de klok zonder plattegrond en dus te weten welke kant de Noordpool is. Met spoed, want het is kerstavond, 24 december! Tijd om Iets Heel Belangrijks te doen voor een kind!
In een dagelijks verhaal met een fijne lengte van hoofdstukken, 3-5 bladzijden, en altijd eindigend met een goede, korte cliffhanger volgt een warm en kersterig verhaal.
Winston trippelt zigzaggend over het trottoir waar iedereen kerstinkopen doet of heeft gedaan, onderweg is naar huis met de mooiste ingepakte cadeaus. Hij hoort het grommelen en brommen van de metro en hoopt daar zelf niet te belanden.
Je ziet de verwondering en enthousiasme van Winston levendig voor je. Inbeelden hoe de etalage van de speelgoedwinkel eruitziet, is niet moeilijk. Het verhaal ademt precies de sfeer van een kind in luilekkerland. Begrijpelijk dat hij het poppenhuis van 5 verdiepingen het allermooiste vindt in de etalage. Zo een waar je wiebeldekriebelgevoelens van krijgt. Des te leuker dat de illustratie van het poppenhuis ook zo passend is.
Ondertussen hoort hij vredige muziek en laat hij zich afleiden van de Belangrijke Opdracht. Zonder het gebouw bij naam te noemen wordt duidelijk dat hij terechtkomt in een kerk waar een kerstdienst gaande is. In een ‘schuurtje’ ziet hij dieren en mensen staan of liggen. Hij heeft een lege maag, is moe en de kribbe lijkt hem een fijne plek om even een dutje te doen. Net op tijd herinnert hij zich gelukkig de brief. Hij wil voorkomen dat straks iemand geen cadeau heeft.
Hij trippelt verder, krijgt hulp van een duif die ziet dat hij in moeilijkheden is. Later krijgt hij opnieuw hulp als hij feitelijk het spel Crossy Road speelt en gered wordt door Gravin Prudentia van der Snorregaarde de Derde.
Deze nacht zat vol verrassingen! De nacht doorkruisen op de rug van een kat kwam in zijn stoutste en wildste dromen niet voor.
Je beleeft ‘onze’ kerstwereld door de ogen van muis Winston: mooi aangeklede mensen, pakketjes in fleurig papier en versierd met linten en strikken. Een ijsbaan, plezierige kreten van kinderen en gezang van kerstkoren, een versierde boom met ballen en lichtjes en veel etenskramen met heerlijke geuren. Een heuse gewaarwording voor een muis.s
Alex T. Smith weet hoe hij een verhaal moet schrijven waar je écht een kerstgevoel van krijgen. Dat houdt voor mij in: naar elkaar omkijken, elkaar helpen en niemand buitensluiten. Olivier, Winston, zijn hulp uit onverwachte hoeken van de duiven, Gravin Prudentia en Edouard Fromage laten zien dat voor ieder probleem een oplossing bestaat en dat hulp loont. Bijvoorbeeld in de vorm van aardigheid en je geliefd voelen. Dat verdient iedereen. Het einde is echt hartverwarmend te noemen waarin in verschillende delen samenkomen.
De vertaling van Margaretha van Andel is leuk en goed met speelse woorden zoals kerstknetter, grommelen en wiebeldekriebelgevoelens. Neem daarbij de sfeervolle, kleurige en passende illustraties en je hebt een adventsverhaal met iedere dag een paar minuten voorleesplezier.
Als toevoeging vind je 24 activiteiten in het boek om in december te doen, iedere dag één. Bijvoorbeeld het maken van kerstversieringen of recepten om iets lekkers te bakken. Een mooi verhaal met verbindende activiteiten die passen in de decembermaand. Als laatste vind je ook nog de teksten van de liederen Jingle Bells en De twaalf dagen van kerst (The twelve days of Christmas).
Hoe Winston Kerstmis redde voelt als een geschreven kerstreclame, maar dan beter en met meer plezier. Het is grappig, vlot en de beleving van de (kerst)wereld vanuit een muis. Noem het een adventsboek of gewoon een voorleesboek waar je ook elke dag een (klein) stuk in leest. Het is hoe dan ook fijn, humoristisch en hartverwarmend. Soms heb je niet meer nodig 😉
Alex T. Smith, Hoe Winston Kerstmis redde, vertaling Margaretha van Andel, Lemniscaat, 2025, 176 blz., 9789047717034
