door Het is middernacht: spooktijd. Ook in kasteel Goedemorgenzon!
In de kelder van dit kasteel leefde heel lang geleden een spokenfamilie. Het spookbaby’tje slaapt in de wieg waarin zijn vader driehonderd jaar geleden ook sliep. Papa spook kan niet wachten tot Laban zijn plaats in kan nemen, want ‘ik heb de afgelopen driehonderd jaar nog geen nachtje vrij gehad.’
Het oefenen om Laban spookgeluiden te laten maken gaat al vlot van start, alleen verloopt het proces niet precies zoals Papa spook hoopt. Intussen groeit Laban op en helpt Mama spook met allerhande huishoudelijke klusjes zoals ‘spooklakens’ wassen.
En dan op een donkere herfstnacht vindt Papa spook het de hoogste tijd dat Laban gaat spoken als een spook. Het oudste spook mag ronddwalen in de koninklijke vertrekken. Laban krijgt les en vraagt angstig geestig ‘Papa, zijn hier spoken?’
Alle handelingen gaan al jarenlang volgens traditie. De spoken moeten achter een deur staan als de klok twaalf slaat. De huismeester en de hofdame komen op vaste tijden langs en de te maken enge harde geluiden staan vast. Bijna dan, want Laban heeft volgens Papa spook een soort volume waarmee je nog geen vlieg de stuipen op het lijf jaagt.
Het vriendelijke spookje gaat de eigen weg passend bij de eigen mogelijkheden. Of toch ook een beetje volgens traditie?
Dit schattige spookje zou je zomaar kunnen herkennen. Of het nu door het jaren terug uitgegeven prentenboek is, een bewerking op Zapp of via een dvd-film. Het was ooit het eerste kinderboek dat uitgeverij Hoogland & Van Klaveren heeft uitgebarcht. Ter gelegenheid van het 25-jarig bestaan is deze klassieker opnieuw uitgegeven. Het omslag is vernieuwd, een sterk blik vangend beeld, en het geheel is aangepast aan deze tijd.
Het Zweedse duo Inger & Lasse Sandberg zijn geen onbekenden in boekenland, ze schreven en tekenden inmiddels meer dan 50 kinderboeken. Alleen al dit sympathieke spookje Laban is in minstens 10 landen verschenen.
Een prentenboek dat nergens té eng wordt voor jonge kinderen. Eerst wordt er kort iets verteld over allerlei sprookfiguren en er is herkenbaarheid in de huiselijke situaties. In het verhaal wordt genoemd dat er in een herfstnacht vleermuizen rondvliegen, er uilengeroep is en dat er donkere vlinders zijn. De illustraties zijn daarbij licht van kleur en eerder grappig dan griezelig. Het verhaal is dan ook bedoeld om duidelijk te maken dat bang zijn in het donker niet nodig is met daarbij het eerder genoemde een eigen weg inslaan. Het ontdekken en kiezen van wat bij jou past komt niet altijd overeen met dromen en wensen van ouders of anderen en is kan een middenweg vinden zijn.
In de tekst komen allerlei situaties voor waarin kinderen zich kunnen herkennen (bijv. tanden wisselen) of in situaties ook zullen doen (de zaklamp!). Tekstueel zitten er doordenkgrapjes in die het leukst zijn om zelf te ontdekken tijdens het voorlezen voor zowel voorlezer als luisteraar. Met een lach lees je over piepend jammerend en rammelend spoken of kom je woorden als dwarrelen, janken en ronddwalen tegen in de prettig lopende vertaling van Berd Ruttenberg.
Een tijdloos geweldig prentenboek dat heerlijk voorleest met een mooie mix van spanning en humor in tekst en illustratie. ‘Het kleine spookje Laban’ is een sprookje dat je ieder jaar geestig blijft voorlezen!
Vanaf 5 jaar.
Inger & Lasse Sandberg, Het kleine spookje Laban, vertaler Berd Ruttenberg, Hoogland & Van Klaveren, 2024, 24 blz., 9789089674463
