Ingrid Chabbert – De dag dat ik een vogel werd

Wat doe jij als je iemand erg leuk vindt?
Wat doe jij als er enkel plaats is voor één iemand in je gedachten?
Wat doe jij als die iemand je niet ziet staan?
Wat durf jij dan te doen, alleen voor die ene iemand?

In ‘De dag dat ik een vogel werd’ wordt een groots verhaal verteld.
Een verhaal over de liefde. Een eerste keer als een bliksemschicht bij heldere hemel verliefd worden en aan niets anders meer kunnen denken. De wereld bestaat uit hem, bestaat uit haar, bestaat uit die persoon.

In dit boek overkomt jongetje dit grootse gevoel, maar helaas… hij wordt niet gezien.
Ze zit precies voor me. Ik zie haar wel. Zij ziet mij niet.
Hij kijkt naar waar zij van houdt. Zij kijkt naar vogels en omarmt ze. Zij praat als een vogeltje. Vogels krijgen alle aandacht van haar.

Het gevoel van hem voor haar is zo sterk, zo uniek, dat hij alles durft en zich niets van zijn omgeving aantrekt. Hij durft kwetsbaar te zijn. Hij besluit als vogel naar school te gaan. Er ontstaat kleur, hij voelt zich sterker, hij heeft hoop, hij gaat ervoor. Het is lastig zo’n verenpak, hij zet door. Hij slaat zijn vleugels uit en volgt zijn hart: onze ogen ontmoeten elkaar, eindelijk.

Een zuiver ontroerend verhaal over een universeel thema in sobere, minimalistische tekenstijl en in weinig, maar veelzeggende woorden. Een vertaling die zeer goed getroffen is en prettig leest.
Aan de vormgeving is liefdevol zorg besteed. Een verhaal waarin zelfs enige informatie over echte vogels wordt gedeeld.

In al zijn eenvoud is dit een wondermooi verhaal waar het in de kern van het leven om draait: de liefde. Het samen zijn en niet alleen in de wereld staan.

Liefde geven, liefde ontvangen.
Soms zegt een gebaar meer dan woorden.
Wat is er mooier dan de ander een rijk boek te geven om je liefde kenbaar te maken?

Ingrid Chabbert, De dag dat ik een vogel werd, illustrator Raul Nieto Guridi, vertaling Berd Ruttenberg, Hoogland en Van Klaveren, 2018, 38 blz., 9789089672773