Er zijn verhalen die je graag wilt lezen. Een stapeltje dat ligt te wachten op het juiste moment. ‘De blauwe vleugels’ is er hier één van.
Op dit moment pak ik willekeurig dan daar, dan hier, een boek van een stapel. Gisteravond viel mijn oog op het stapeltje onder ‘het krukje’ – een bewaarplaats voor mooie-verhalen-jeugdboeken-maar-geen-recensie-boeken-dus-komen-nog-een-keer.
Ik denk met warmte terug aan een interview met een viertal auteurs, Van Leeuwen, Moeyaert, De Sterck en Aerts op de Boekenbeurs van 2018. Allen droegen ook een gedeelte uit hun recentst verschenen werk.
Dit boek over Josh en Jadran maakte al indruk bij het zien van het omslag – van de hand van Martijn van der Linden. Na voorlezen en toelichting door Jef Aerts nog meer.
Jadran (16) is ouder dan Josh (11), maar Josh krijgt op 8-jarige leeftijd al te horen van zijn moeder: jij bent Jadrans beschermengel. Kort nadat Murad en zijn dochter bij hen zijn ingetrokken, bezoeken ze een plaats waar kraanvogels verblijven. Eentje blijft achter. De jonge ‘Spriet’ is gewond en mag mee. De jongens gaan hem leren vliegen. Het gaat goed fout, Josh naar het ziekenhuis, Jadran moet door zijn beperking naar een zorginstelling. Hoe liefdevol Mika de vaste verzorgende ook is, de jongens willen bij elkaar blijven. Hun adembrug behouden.
Hun vader is al jaren weg. Jadran denkt over veel: Het is allemaal mijn schuld hè?
Ze gaan samen op weg, op de vlucht. Ze doen het anders. Spriet moet zijn vleugels naar het zuiden, naar zijn familie uitslaan.
Het boek zit vol plakkertjes. Niet alleen mijn benen, maar ook onze woorden waren kreupel – ik ben zo rotblij met jo‘ – ik frommelde oordopjes van mijn gedachten en deed mijn ogen dicht. – mijn boomlange broer met een sierlijke vleugels – praten is als vervellen.
De vleugels spelen op verschillende manieren een rol. Als je een mooi warm ontroerend verhaal wil lezen? Dit is er één. Want:
Of we het nu willen of niet: we zijn elkaars beschermengelen. Allemaal.
Jef Aerts, De blauwe vleugels, illustrator Martijn van der Linden, Querido, 2018, 184 blz., 9789021414874
—
—
Samenvatting
Josh en zijn grote broer Jadran vinden een jonge, gewonde kraanvogel. Ze willen hem weer leren vliegen zodat hij zijn familie achterna kan naar het Zuiden. De broers doen de grote blauwe vleugels van hun moeder om, uit de tijd dat ze nog in musicals meespeelde, en laten de kraanvogel zien hoe het moet. Daarvoor klimmen ze almaar hoger. Als Josh door toedoen van zijn impulsieve broer van de brandladder valt en in het ziekenhuis belandt, verandert alles. Kan Jadran nog wel thuis blijven wonen?
De twee broers besluiten te vluchten als ze horen dat Jadran naar een zorginstelling moet verhuizen. En ze nemen de kraanvogel mee. Er volgt een moedige en ontroerende ontsnappingspoging, die ook een zoektocht is naar de warmte van een gezin.