Pieter Koolwijk – Gozert

Gisteravond las ik ineens Gozert. Bijna in één keer uit, moest de missie even afbreken voor wat slaap. Waarover deze Gozert gaat, weet iedereen inmiddels. Vaak gaan recensie- of biebboeken voor. Sommige blijf ik uitstellen als ik ze niet direct oppak. Teveel erover horen, dus weten, te vaak langs zien komen, zeker als iets een hype lijkt.

Wat ik verwachtte, kwam uit. Bij dit boek had ik direct beeld. Van kinderen. Kinderen die eerst zich eigene ik waren. Waren. Na een opmerking ‘die zit eindelijk ook aan de Ritalin’, zag ik een dood vogeltje langslopen. Niet even een praatje komen maken, een gedachte delen, een bevestiging vinden dat zij er ook mogen zijn. Gewoon waardevol zoals ze zijn. Met fantasie. Een verhaal. Zoals Ties: kleurrijk. ‘Gozert’ is nog meer. Confronterend, hartverscheurend, taboedoorbrekend. Het pakt je bij de kladden.

Soms zou je de wereld doorelkaar willen schudden. Vroeger noemde je kinderen druk of je zei die heeft een grote fantasie. Later moest je eenheidsworst zijn, in het gareel lopen. Werkelijkheid van fantasie kunnen onderscheiden is iets om mee om te gaan als je hoofd andere beelden ziet dan de massa, dat is waar. Maar echt, denkbeeldig is iets anders dan onzichtbaar. Een uitspraak als ‘Ik had me nog nooit zo eenzaam gevoeld.’ wil je toch niet horen van een kind laat staan dat ze het zo ervaren en voelen? Dat doet pijn.

Geloven in een kind, altijd iets zien waarin een kind wèl goed in is of in ieder geval iets positiefs van dat moment al is het maar een leuke trui en daardoor een twinkeling teweegbrengen. Maar ook rotzakjes zijn er niet geboren, daar zit iets achter. De meest aanwezige kinderen van ooit groeten nog altijd. Gezien worden is zo belangrijk. ‘Gozert krijgt overal de schuld van, en het gaat nooit meer over Ties.’
Gelukkig zijn er velen die juiste hulp kunnen en willen bieden.
De momenten van acceptatie, omarming, een omgaan met, gun je alle Ties- en Lunafiguurtjes.

Gisteravond was het ineens mijn goede moment om dit indrukwekkende, beeldende, beklemmende en vlot geschreven ‘Gozert’ te lezen. Wat een verhaal. Ook een glimlach. Dank je Pieter. Nu de mooie illustraties van Linde bekijken.

Pieter Koolwijk, Gozert, illustrator Linde Faas, Lemniscaat, 2020, 256 blz., 9789047710370