door Dit kleurrijke boek kun je onmogelijk missen. Door de expressieve omslagillustratie nodigt het zich vanzelf uit om op te pakken. Bij het openslaan kom je in de inhoudsopgave verschillende dierennamen tegen maar ook een ‘Ploink’ en ‘Verlenglijstje’ of ‘Vraagje’. Nieuwsgierig blader je verder om te ontdekken welk dier hier wat heeft te vertellen en vooral welke kleur je daarbij tegenkomt.
Bij ‘Kriebel’ geen spin of ander insect maar een krab: ‘Zouden krabben zich ook krabben / als ze kriebel hebben? / En krabt een krab zich altijd zelf? / Of krabben krabben soms elkaar? De allitererende woorden lezen bijna met een lach en de vraag borrelt op waar jij de kriebels van krijgt. Lizette de Koning heeft dit vast ook gedacht: ‘Ik zou het echt niet weten / (en dit klinkt een beetje raar), / maar van dat kletsen over krabben / krijg ik kriebel in mijn haar.
De gedichten, mogelijk meer versjes te noemen, hebben een speelse vorm die interactie oproepen bij en met jongere kinderen. Van verschillende zou je zo een liedje kunnen maken met bijpassende bewegingen. Een oefening in motoriek, klanken en betekenissen kunnen speels worden opgepakt. Bijv. van ‘Meeuwen’ zou je een avondvierdaagse rap kunnen maken inclusief meedeinen en zwembewegingen, je zweeft zo vliegensvlug naar de eindstreep. In de lente komen vaak de kikkervisjes in lessen aan bod en bijpassend kan zijn ‘Kroos’: ‘Als kleine kikkers zich vervelen’ krijgen ze blaadjes om kikkers groen te kleuren waarna ‘Dus als je van dat groene spul ziet drijven op slootjes, / dan weet je nu: ’t zijn kleurplaatjes! / Gemaakt door kikkerpootjes.’
De 26 teksten zijn kort maar krachtig en hebben een prettige lengte voor jongere kinderen t.a.v. de spanningsboog of om te kunnen onthouden. Ook emoties zijn verwerkt. In weinig woorden maakt ‘Daarom’ bij de kraaien duidelijk dat het niet iedere dag een jubeldag is. Of zelfs een hele groep 3 als je naam schrijven als enige nog niet lukt vertelt de pinguïn. Wat voor de één een feest is, is voor de ander een drama: de zwemles. Je zou het niet verwachten, de giraffen dienen juist hierom een verlenglijstje in bij de sint. Je kunt ook laten raden om welk dier het gaat, bijv. bij ‘Op’. ‘Ik heb wel duizend stippen, / behalve bovenop mijn kop. / Ik zou ze daar best willen, hoor! / Helaas. / Ze waren op.
Een spontane lach bij IJs-beer of het eerder genoemde Ploink. ‘Even lachen’ gaat bij het ‘Klik’ van de vossen automatisch, een volgende geweldige plaat. De pissebed nodigt ook hier weer uit tot het maken van een grap, wedden dat kleuters onder de stoel liggen van het lachen?
De figuratieve illustraties van Gareth Lucas zijn een feest om te bekijken. Paginagroot afgebeeld springen ze eruit in dit verrassend leuke boek. Je ontdekt herhalende vormen in tal van kleuren met wisselende details. Waar je op het eerste gezicht één plaat met beren denkt te zien kun je daarna aan iedere beer een verschil opmerken. Een kleur, soms met een ondersteunende, is altijd in nuances verwerkt waardoor die kleur nergens als te veel wordt ervaren en de tekst goed leesbaar is.
De dieren zijn vrijwel allemaal fantastisch natuurgetrouw afgebeeld, terwijl in de tekst het niet over het werkelijke dier hoeft te gaan. De titel is hiervan een goed voorbeeld, een toren met tijgers zijn niet de werkelijke wilde dieren maar kopjes die gestapeld ook kunnen vallen: ‘krak!’ en is moeder geen tijger maar kijkt ze wel een moment of ze een jongen lust.
Prachtige platen, versjes die soepel lezen en onderwerpen die in de omgeving van jonge kinderen voorkomen. Er wordt op creatieve wijze gespeeld met taal waardoor dit een fijne kennismaking is met poëzie. De illustraties in de gekozen vorm en kleur zijn posterwaardig, kunst waar je vrolijk van wordt! De treffende combinatie van tekst en beeld maken dit een graag aan te raden ‘Een toren van tijgers’. Vanaf ong. 4 jaar.
Lizette de Koning, Een toren van tijgers, illustrator Gareth Lucas, Ploegsma, 2023, 64 blz., 9789021684888
