door Twee bijna even grote dieren op het omslag en dat lijkt ook de enige overeenkomst tussen Mevrouw Das links en Meneer Ping rechts. De verschillen zijn direct duidelijk bij het bekijken van de eerste bladzijden. Mevrouw Das wandelt rond in haar weelderige kleurrijke tuin en er is geen plekje onbenut door struiken, bloemen tot een pot op het hek. Mevrouw Das staat door de opbouw van de illustraties letterlijk tussen alle flora. Meneer Ping is strak georganiseerd en opgeruimd. Zijn tuin is ijzig schoon zodat het glijden met zijn pinquïnlijf soepel gaat.
Das en Pinguïn zien als buren veel van elkaar. De ene merkt op dat er blaadjes in zijn tuin vallen en de ander vindt het toch wel erg kaal en probeert de boel wat op te fleuren. Er worden zelfs tegels aangeboden voor een modderpaadje of planten tegen duivenpoep of kattenjeuk. De tuinen veranderen, ze lijken steeds meer op elkaar. Beiden zijn geagiteerd totdat ze beseffen dat ze er zelf schuldig aan zijn. Stapje voor stapje ontstaat er een toenadering die leidt tot bij elkaar in de tuin komen. Misschien wel tot meer dan dat.
Kromhout vertelde op de boekpresentatie van dit prentenboek en zijn bijna tegelijkertijd uitgekomen ‘De poppenspeler van Lampedusa’ dat hij op het idee voor dit verhaal was gekomen door de Charleston-trilogie. Het huis waarin Virginia Woolf en haar familie woonde in deze trilogie had een grote tuin. Een Engelse touch zie je terug in het prentenboek in het elkaar bij de voornaam noemen pas op het moment dat ze een verbintenis zijn aangegaan. Een spontane glimlach als je leest over een verhuiswagen.
Op de frisse, kleurrijke illustraties van Stenvert valt veel te ontdekken. Terugkerende objecten, de verschillende vitrage of soorten beplanting. Ze zijn mooi, grappig en verbeelden geweldig het verhaal. Soms in een vorm gevangen, dan weer paginagroot of meerdere kleinere geprojecteerd op één spread. Aan wel of geen kleur is de emotie af te lezen of welk moment van de dag het is. Dit zie je zowel aan de twee hoofdpersonages als aan bijv. de opvliegende vogels. Vogels die je zelfs kunt herkennen in je eigen tuin. Vooral op het schutblad van Mevrouw Das. Een mooie verrassing uit de leefwereld van Meneer Ping waarmee dit mooie prentenboek sluit.
De ene pagina bevat een groot tekstblok, de andere slechts één regel. Na de zin: Na een week zagen de tuinen er zó uit… is er zoveel te bekijken en te benoemen dat je de tekst niet mist. Een pindaslinger voor de vogels, het zakje vogelzaad, insecten, de krioelende wormen of de naam op de brievenbus, het zijn grote ontdekplaten. Of zoek naar de strakke lijnen d.m.v. ruitjespapier in het tuinontwerp waarmee je een nieuwe opdracht kunt bedenken als je de rijke tekst met o.a. tegenstellingen in kil/warm, vol/leeg enz. hebt behandeld. Het nodigt uit tot interactie en gesprek. Er kan tevens worden nagedacht over hoe het komt dat de dieren zijn verhuisd uit hun oorspronkelijke leefwereld.
Een prentenboek met twee totaal verschillende dieren in zijn, in habitat en bijbehorende eetgewoonten die elkaar ontmoeten, elkaar tips geven, elkaars eten en spullen delen tot hun levens steeds meer vermengen. De parallel naar de mensenwereld is eenvoudig te trekken. Met aandacht en respect voor elkaar is het mogelijk om naast elkaar maar ook met elkaar te leven en van elkaar te leren! Aanrader.
Rindert Kromhout, Mevrouw Das en Meneer Ping, Illustrator Natascha Stenvert, Leopold, 2022, 32 blz., 9789025883119
