door Bij de boekpresentatie van ‘Struikmeisje’, het nieuwste boek van Tineke, lag ook het debuut bij de bakfiets van Ingeborg van kinderboekwinkel Nijmegen – naast Elke dag broerdag, Het (on)gewone verhaal van Bo (en Tom) en beide delen Chips en Bos. Dit debuut uit 2015 over de 13-jarige Robbie die beslist niet aan een talentenjacht gaat meedoen, kom je minder tegen. En dat is jammer, want een toegankelijk verhaal en leest lekker weg voor kinderen eind basisschool en misschien ook brugklas.
Er wordt gewoonweg graag gelezen over herkenbare dingen als talentenjachten op tv, de wereld van glitter en roem. Of situaties thuis (of op school) waarin ouders voor jou beslissen zonder vooraf te overleggen of niet eens mededelen. Of nog erger dat je precies hetzelfde moet doen zoals zij dat deden of niet konden doen.
Robbie overkomt het. Hij blijkt te zijn opgegeven door één van zijn vaders voor een talentenjacht.
Moet je ook nog op een podium, voor publiek en het liefst een lied van je vader spelen. Robbie dacht het niet ondanks zijn talent. Robbie wil zichzelf zijn.
Het verhaal is overzichtelijk gehouden wat betreft personages. Je krijgt een beeld van oma waar hij vaak is, haar oude buurman De Neus die wanden vol muziek heeft en diens kleurrijke kleindochter Doris.
Bart en John zijn beiden getalenteerde bekende gitaristen dus niet echt vreemd dat Robbie iets hiervan in zijn genen heeft. Altijd heeft hij zijn songboek op zak, maar wordt op school wel ‘De stille’ genoemd. Hij op een podium? Mooi niet. Maar dan zijn de vaders op toernee, schrijft Robbie een eigen lied en pakt het aan op zijn manier.
Robbie, en ook Doris, heeft echter buiten de commercie en het contract gerekend waaraan je gebonden bent. De andere kant van de glitter wordt duidelijk in het verhaal. Intussen lees je over de onzekerheid en andere emotie waar een 13-jarige mee te maken heeft. Of lach je bijv. bij het kleding zoeken. Denk je later ‘goed zo, kom voor jezelf op’.
Wie de latere boeken van Tineke Honingh las zal een verschil opmerken in schrijfstijl, het is dan ook een debuut van jaren terug, maar of kinderen dit ervaren? Je kijkt ook of er in het boek is gekrast, onderstreepte woorden? En de uitlijning leest wat minder fijn. Na een redactieronde o.i.d. met meer dat en minder dit, mogelijk naar deze tijd, zou dit verhaal (weer) volop opgepakt kunnen worden voor een breed lezerspubliek. Want het is gewoon leuk om te lezen over hoe de gewone jongen Robbie zich ontwikkelt en zijn eigen weg zoekt met de bekende mensen om zich heen.
Tineke Honing, Robbie’s songboek, Veltmanuitgevers, 2015, 206 blz., 9789048312160
Eén gedachte over “Tineke Honingh – Robbie’s Songboek”