door Wad een liefde!
De meeste series die ik lees, lees ik niet achter elkaar, maar wissel ik af met andere boeken. Niet omdat het geen goede series zijn, maar omdat afwisseling fijn is en vervolgdelen soms meer op elkaar lijken als je veel van hetzelfde leest. Voor mijn doen heb ik deze serie in recordtempo gelezen: binnen een maand. Alvast een applaus voor de omslagen, omdat alle vuurtorens erop staan! Dat zie ik graag.
Natuurlijk kon ik tussendoor deze zes delen ook andere boeken lezen. Ik moet eerlijk bekennen dat ik deze serie en de losse delen an sich best verslavend vond. Het helpt ook mee dat deze zes verhalen tussen de 140 en 170 bladzijden zijn en de hoofdstukken niet te lang zijn. Ik sluit niet uit dat als de verhalen rond de 250 bladzijden waren geweest ik ook zo snel had gelezen.
De schrijfstijl van Susan Muskee kende ik al door haar boeken Nooit meer hetzelfde en Wie ik ben zonder jou. Haar boeken lezen ontspannend en vlot doordat ze toegankelijk, serieus, realistisch en humoristisch tegelijk schrijft. In haar twee standalones komen serieuzere onderwerpen uitgebreider aan bod. De Waddenliefde serie vind ik daarentegen weer uniek t.o.v. Muskees eerdere boeken. Het feelgoodgehalte is op een fijne manier nog meer aanwezig en het leest nóg ontspannender. Pluspunten! Dat wil niet zeggen dat het alleen maar over liefde gaat, de hoofdpersonages hebben allemaal een achtergrond van Muskee meegekregen.
De drie handige omdraaiboeken zijn los van elkaar te lezen, maar ik adviseer toch om het rijtje TV-TAS(B) te volgen. Een aantal personages keert terug in verschillende verhalen en het is leuk om hen en hun situatie te herkennen als je hen eerder hebt ontmoet. Cor en Marie zijn bijvoorbeeld echte eilandhoppers en kom je dus in ieder boek tegen. Misschien hop je wel ‘tegendraads’ de eilanden over met de volgorde (B)SAT-VT, dat levert ongetwijfeld ook een unieke ervaring op. Het waddengevoel is universeel dus de route maakt vast niet uit.
Ieder boek verhaal heeft leuke personages en ieder boek bevat een goede dosis fijnzinnige humor waar je regelmatig om moet grinniken. Los van de liefde tussen personages voel je ook de liefde voor de eilanden. Muskee stopte in ieder boek een aantal feitjes over het specifieke eiland zelf die prettig verweven zijn in het verhaal.
Wie niet fysiek op vakantie gaat of meer plekken wil bezoeken dan daadwerkelijk tijd heeft: de Waddenliefde serie biedt dus uitkomsten! Voor wie ik nu nog over moet halen, hier een paar korte beschrijvingen van de boeken zonder te veel weg te geven van het inhoudelijke verhaal. Als je wil weten hoe het afloopt… moet je de serie zelf maar lezen 😉
Texel
Texel is een heerlijk verhaal om de serie mee te starten én om op Texel te lezen! Dat geldt vast ook voor de andere eilanden, maar die heb ik niet fysiek bezocht. De plaatsen in het boek die Lisa en Jesse bezoeken/doorheen wandelen zijn herkenbaar en aanraders: Fort de Schans, Ecomare, de Slufter, de Muy, Bertusnol. Uiteraard mogen de dorpen De Koog, Den Burg, Den Hoorn, Oudeschild en De Cocksdorp niet te ontbreken. Net als de vuurtoren (te beklimmen!), de schapen en veel fietsverhuurlocaties.
Verder kan ik weinig zeggen over Lisa en Jesse die elkaars ex zijn én toevallig tegelijkertijd met dezelfde reden op het eiland wandelen. Tsja..
Vlieland
Nora heeft geluk dat ze haar schrijfretraite kan doorbrengen in het vakantiehuisje van buurvrouw Bep. Ze wil van haar writersblock af en als ze tijdens een wandeling een ring vindt op het strand hoopt ze stiekem dat er een verhaal aan vast zit. Uiteraard weet ze dan nog niet dat Hidde uiteindelijk haar kant op zal komen hiervoor. De chemie tussen hen is direct voelbaar.
Zonder er te zijn geweest weet ik nu dat je ook op dit eiland tot rust kan komen in de natuur, veel vogels kunt spotten, groen en wit de Vlielandse kleuren zijn en dat de Vliehors een verbreed strand is dat nu voor een groot deel militair oefenterrein is van de Koninklijke Luchtmacht. De beschreven boekhandel in de Dorpsstraat is dan misschien wel fictief; het is erg leuk dat Claudette binnenkort daar haar boek ‘Van saai naar fraai’ komt signeren.
Hardst gelachen om de plant die ook groeit door koffiethee. (Inderdaad, niet te drinken.)
Terschelling
Het verhaal van Valerie en Tobias leest gewoon heel fijn. Fietstochten, een fijn eiland, humor, liefde, een mooi eerbetoon aan de moeder van Valerie en vele lieve mensen = een ontspannend boek. Mooie lijn is het verder gaan met je leven door keuzes te maken zonder je dierbare te vergeten.
Voor wie zin heeft gekregen in de beschreven cranberrytaart die ze eten op het eiland en Valerie zelf maakt: het recept is toegevoegd in het boek!
Ameland
Er zijn mensen die een huis kopen in een land waar ze nog nooit zijn geweest. Of een hotel bijvoorbeeld. Zoals in van die ‘Ik Vertrek-afleveringen’. Dat is toch vreemd? Waarom zou je verhuizen naar een land waar je nog nooit bent geweest?
Het vakantiehuisje dat Rens en Nienke gekocht hebben van oma Bep is er toch erger aan toe dan gedacht. Een soort geschreven Ik vertrek aflevering, maar dan anders én op Ameland in plaats van het buitenland. Er zijn tegenvallers, maar ook voldoende geluksmomenten door Rens die toch een vrij handige klusser is met hulp van YouTubefilmpjes (tip dus?). Het verbouwen van een heel vakantiehuis gaat toch verrassend snel in 4 weken tijd.
Vergeet de wijsheid van Tygo niet: problemen bestaan niet, alleen uitdagingen. Deze Tygo heeft ook mijn gedachte een beetje verholpen dat hij geen Terror Tygo is (sommige Tygo’s/Tycho’s waren dat als kind wel… sorry).
Het is net alsof Nienke en Rens voor het eerst in 7 jaar bedacht hebben dat ze misschien moeten praten over hoe het al een tijdje gaat. Ik denk dat hun situatie geloofwaardiger over zou komen als ze misschien pas een paar jaar een relatie hadden. Hoe dan ook; het las fijn en als je op het eiland komt doe Roderick en zijn familie dan de groeten.
Schiermonnikoog
Feestelijk afsluiten met een bruiloft op Schiermonnikoog. Er ging naar mijn smaak wel even iets te vaak en net even iets te veel mis bij Josje om het enigszins ‘geloofwaardig onhandig’ te houden. Verder zijn Veerle en Jonathan top, trouwen ze op een toplocatie (al lijkt me trouwen op het strand zelf niet echt praktisch) en zijn Josje en Anne een perfect duo. Ik vind bij deze dat ze ook welkom zijn in een ander boek, maar ja ik ben de auteur niet… (wat alleen maar goed is).
Ook leuk dat Bep als alleskunner nog even voorbijvloog om een crisis op te lossen (nou ja, ze kwam eigenlijk gewoon met de boot), waar zijn we zonder Bep?!
Borkum
De serie met meer rust, of in stilte, nu écht afsluiten met Cor en Marie in een stilteretraite op Borkum. Best een uitdaging als je graag praat, maar het duo gaat toch de uitdaging aan. De een met meer rust en motivatie dan de ander. Leuk dat dit deel vanuit beide perspectieven geschreven is en je vanuit beide dames leest dat ze niet graag met dit soort reinste onzin bezig zijn.
Ik hoef niet zo nodig te graven in mijn ziel, mijn chakra’s te reinigen of de pijnpunten in mijn leven op te zoeken met behulp van brandende salie. Mijn stoffige chakra’s en ik redden ons wel.
Ach ja en Lotus.. toch wel een leuk personage, al zou ik zelf denk ik de kriebels van haar (en de situatie) krijgen als ik daar zou rondlopen tenzij het is toegestaan om af en toe even lekker met je ogen te rollen als je van die inspirerende quotes leest. Ik acht die kans zeer klein overigens. Maar ja, de natuur bepaalt het tempo (of mijn chakra, geen idee).
Mocht je serie nu willen lezen of verder gaan waar je gestopt bent (huh, kan dat in deze serie?), doe dan de groeten aan: Lisa en Jesse, Nora en Hidde, Tobias en Valerie, Nienke en Rens, Anne en Josje en natuurlijk Bep en Cor en Marie.
Susan Muskee, Texel & Vlieland, HarperCollins, 2024, 159 en 175 blz., 9789402715439
Susan Muskee, Terschelling & Ameland, HarperCollins, 2024, 167 en 142 blz., 9789402715446
Susan Muskee, Schiermonnikoog & Borkum, HarperCollins, 2024, 174 en 94 blz., 9789402715453
