door Eerste zin: ‘Het is bekend dat pas wanneer iets er niet meer is, het op waarde wordt geschat.’
In het geval van Nachtbloeiers gaat het om slaap en ik lees het boek uit op de eerste dag van de zomertijd, wanneer de verschuiving van het licht me wat in de war maakt. Hoofdpersoon Eliza heeft er in Noorwegen met lange donkere dagen of lichte nachten nog veel meer last van, kun je nagaan.
Daarin is zij in de nabije toekomstwereld van het boek echter niet de enige in; er wordt gerept over slaapdruppels en slaapklinieken waar een zweem van mysterie om hangt. Dat dat niet mysterieus overkomt is kenmerkend voor de vertelstem van Eliza. Het wordt ietwat afstandelijk gebracht, ook omdat ze meer bezig is met een afgelopen relatie en bedenken waar op de wereld ze past (ze voelt zich een ‘modderkind’, voortgekomen uit een landmoeder en een watervader, opgegroeid op een rijnaak).
Graag gelezen, dit debuut van en jammer dat het de shortlist van de Libris Literatuur Prijs niet gehaald heeft.
Met leuke planten- en slaapfeitjes, waarvan Serné achterin vertelt waar ze vandaan komen.
Ananda Serné, Nachtbloeiers, Cossee, 2022, 224 blz., 9789464520187.
