door Bijzonder boek. Prachtig ook.
Eerst gaat het over Noen, een naam voor een man die om het middaguur in december 1917 achter het front bij Merckem is gevonden. In 1922 vindt zijn vrouw Julienne hem terug in een Gents gesticht, waar hij woont vanwege geheugenverlies. Niets herinnert hij zich van zijn vroegere leven. Hij, nu Amand geheten, gaat met Julie terug naar Kortrijk om daar zijn leven te hervatten, te hervinden, te herontdekken. En ze worden weer verliefd, hij leert zijn kinderen kennen, en hij pakt zijn fotografieambacht weer op.
Maar toch… vertelt zij alle details wel goed? Weerspiegelen zijn dromen zijn oorlogstijd? Het is lastig om je eigen identiteit te creëren met alleen de brokjes informatie die je her en der voorgeschoteld krijgt.
De schrijfstijl is opmerkelijk. Ik begon aan het verhaal en had pas na een paar bladzijden door dat in de lange zinnen veel “en” staat en dat zelfs bijna elke alinea ermee begint. Toch stoorde het niet, je wordt meegevoerd op een stroom richting het einde. Een einde dat na 538 pagina’s overigens 180° anders is dan je verwacht.
Dit boek trok mijn aandacht toen het vanuit het niets op de longlist voor de Libris Literatuurprijs verscheen en het is echt jammer dat het de shortlist niet gehaald heeft.
De herinnerde soldaat is zeker niet voor elke lezer weggelegd. Maar een dergelijk verhaal gun je iedereen, al was het maar vanwege de vele details die Anjet Daanje uitgezocht heeft.
Anjet Daanje, De herinnerde soldaat, Passage, 2019, 550 blz., 9789054523673.
