door Een prachtige minimalistische omslagillustratie trekt de aandacht. De uitdrukking van het kopje van Laila ook. In weinig beeld en kleur wordt een verhaal verteld. Die ene stip is belangrijk.
Prentenboeken met lieveheersbeestjes doen het altijd goed. Prentenboeken met het thema ‘anders zijn’ of ‘jezelf mogen zijn’ zijn er vele en geven herkenbaarheid, alleen al om het feit dat ieder kind uniek is en vooral het zich mag voelen. Bij het lezen van de achterkanttekst kan een gedachte aan ‘Eentje Geentje’ bovenkomen, een lieveheersbeestje met één enkele stip dat ook een buitenbeentje is. Wat betreft illustraties kun je er niet omheen dat je associaties maakt met het werk van Jon Klassen. Stenen spelen zelfs een rol in zijn laatste prentenboek ‘De rots van boven’. En toch is Laila bijzonder.
Een goed prentenboekverhaal begint altijd op het schutblad. Ook dit keer is het aan te raden beide goed te bekijken, want een verhaalaanwijzing kan zomaar te zien zijn. Op de eerste bladen zie je een diversiteit aan lieveheersbeestjes. Van rood naar bruin tot zelfs geel met grote, kleine, minder of meer stippen. Alleen die ene zit mismoedig verscholen achter een paar grassprieten en wat rotsige stenen: Laila. Ze spiegelt zich in een glazen fles en ziet bevestigd dat ze niet één zo’n ontzettend gewenst normaal rondje heeft op haar schild. Zelfs de paddenstoelen hebben stippen. Ze verlaat de groep, dwaalt af en krijgt ineens een lumineus idee. Met een stengel siergras kan ze zelf stippen verven! Het plan slaagt, maar ze heeft buiten een regenbui gerekend. Laila is intens verdrietig, verongelijkt uit ze: ‘Het was gewoon niet eerlijk.’ Tot een voorbij wandelende mestkever haar de ogen opent en haar letterlijk mogelijkheden geeft in denken en doen. Je kunt Laila niet meer missen in eigentijds tenue!
De rustige opmaak, de terugkerende objecten en vooral de licht- tot donkergrijze getinte achtergrond voorzien van enige structuur geven de platen een bijna klassieke beleving in positieve zin. Mooi is hoe er met een enkele sprekende kleur een aantrekkelijk prentenboek is gemaakt voor peuters en kleuters. Meer eigenheid kan er ontstaan in Kleinhouts illustraties door meer tekening in emoties te laten zien of een grappig terugkerend detail. Geteld kan er volop en creatieve opdrachten zijn er verschillende bij te bedenken. De tekst vertelt het verhaal in woorden die kinderen van die leeftijd vlot kunnen begrijpen. Enige uitdaging in woordenschat zou een extra toevoeging zijn, terwijl de illustraties doordachte kunstwerkjes op zich zijn. Een mooi voorbeeld is hoe subtiel de zon en maan geïntegreerd zijn in de scènes waardoor voor de oplettende kijker duidelijk is wanneer het nacht of dag is en tevens diepte wordt gegeven aan het geheel.
Dit is een debuut dat nieuwsgierig maakt naar meer. Zou in een volgend prentenboek een figuurtje als Laila ook blij kunnen kijken?
Bas Kleinhout, Laila het lieveheersbeestje, Gottmer, 2022, 36 blz., 9789025776213
