Wat kun je ‘Gelukkig en Blij’ zijn met een nieuwe serie boeken. Gedichten zelfs. In de titel een bijzonder bijna mysterieus getal: twaalf-en-een-half, een associatie plopt op naar perron negen-drie-kwart. Zijn de gedichten ‘magisch’?, niet in letterlijke zin, de katten Hannes en Hassan zijn alvast wel betoverend mooi getekend.
De gedichten zijn eerder realistisch, verteld via de gedachten van dit duo. En dat doen ze treffend goed. Bij aanvang van dit eerste deel wordt even fijntjes duidelijk gemaakt; ‘Hannes en Hassan weten meer van het leven dan jij’. Mensen doen alsof ze het allemaal wel weten, altijd maar druk van dag tot dag, maar wat is nu het belangrijkste in het leven? Juist, het samen zijn, de persoon: ‘dus echt / om jou gaat en om mij gaat / en om samen en om spinnen.’ Hassan die het belang van ‘gedichtjes verzinnen’ oppert, krijgt van Hannes te horen: ‘Zo klink je als iemand die ons denk te kennen!’, voor die mens moet je ‘RENNENNNNNN!’
Het gaat niet alleen om mensen bij Hannes en Hassan, verliefd worden ze ook. Soms heel plotseling op bestek als ze tegelijkertijd gedag de zalm even gedag kunnen zeggen. Tja een hapje moet toch kunnen. Toch weer die mens die grenzen stelt en ben je echt even heel zielig. En dan…. de focus wordt spontaan verlegd: ‘moet je die deur / van de koelkast eens horen! / zie je dat, ZIE JE dat?’
De mens moet het nogal eens verduren, zij de katten zijn slimmer en weten beter hun leven in te richten. Al dat bellen, boeken lezen – de egoïsten! – en zij H&H langer moeten wachten op de meegebrachte brokjes van die blauwe super om de hoek. Dat ze kunnen leren en begrijpen blijkt uit het naar wens inrichten van het B.V. Kattenkantoor. Ze kunnen plots een boom met dennengeur onderzoeken! ‘De werknemer’ van hun kantoor is van kwaad tot erger verdrietig. Uitkijken naar een ander onderkomen is een optie of zijn ze ‘Benieuwd wat ze met Pasen doet.’?
Hoe leuk is het dat je dieren uit de eerder genoemde geweldige bundel ‘Gelukkig en Blij’ ook in deze eerste twaalf-en-een-half ontmoet. Schildpad J.J. van Dongen trapt af. Met zero tenen aan de grond zelfs. Of dit realistisch is kun je alleen maar dromen. Ezeltje Aquamarijn is ook weer paraat en laat zich voor het duo hun karretje spannen waarna ze hun medemenselijkheid tonen om de ezel te plezieren. De illustratie erbij is als een roze wolk! Koe Goudenroos geeft intussen stemadvies over de brede eeuwigheid en onthult het geheim van vlek en ik. Dat de katten niet altijd rationeel of berekend zijn vertelt ‘Geen haarbal’, je zou er emotioneel van worden, zo echt en lief.
Het letterlijk laatste verhaal dat Hannes en Hassan de lezer dichterlijk mee wil geven gaat over serieuze zaken. ‘Ze weten het zeker: ze zullen altijd bestaan.’ Bij hun ‘eeuwigheidswaanzin’ worden kanttekeningen gemaakt. Schildpad, de ganzen, het varken, de ezel, de koe ze reageren ieder op eigen wijze en vragen zich af wat de eigenzinnige Hannes en Hassan nu geloven of beloven? Je hoopt dat er in de realiteit van de gedichten toch nog een spat magie zit. Je wilt ze nog lang niet zien als ‘Wolken In De Avond Die Zijn Uitgespreid’! Weten Hannes en Hassan dan toch meer dan jij?
De verhalende gedichten vergen van een kind beslist enige oefening. Ook hier de terugkerende tip: lees voor, lees samen. Als je ze voorleest en daarbij de in hoofdletters of cursief gedrukte woorden al benadrukt, zal een kind vlot de essentie vatten. Een diepere laag wordt bij bespreking of een volgend keer zelf lezen, mogelijk een derde, vast ook begrepen. Gedichten zijn er juist óók om vaker te lezen waardoor het grote genieten steeds meer wordt en interesse ervoor groter.
De beeldende illustraties dragen absoluut bij aan het verduidelijken, terwijl deze op zich ook de gedichten vertellen. De in verschillende stijlen realistische en originele illustraties (zie de schutbladen), in kleur of zwartwit, zijn allemaal van grote klasse en geven volop de warme genietmomenten. Je omarmt Hannes, Hassan en Co. als vrienden die je nog veel vaker in boekenland hoopt tegen te komen.
Twaalf gedichten waar de combinatie van de weloverwogen woorden van Edward van de Vendel en de fantastische illustraties van Martijn van der Linden een je zowel laten genieten als laten nadenken over waarden in het leven met alle emoties die daarbij worden getoond of ervaren.
En dan de halve dan van twaalf-en-een-half: die geeft een voorproefje op het achterschutblad naar een volgende bundel. Zelfde auteur, andere illustrator. Weer twee vakmensen en als je dan een zin leest als: ‘Ik wou over mijn oom begin dit jaar een spreekbeurt doen. Maar het moest over een dier. Nou ja dat deed ik toen.’ word je vanzelf nieuwsgierig want ook iets met een wombat en een oom, een sukkel en knuffelen. Op naar ‘Tantes zijn fantastisch (ooms ook). De illustraties van Philip Hopman zijn hierbij vast hoogst fantasievol.
Edward van de Vendel, Hannes en Hassan weten meer dan jij – 12,5 gedichten 1, illustrator Martijn van der Linden, Querido, 2024, 32 blz., 9789045130286
- N.B.: inmiddels is ‘Tantes zijn fantastisch (ooms ook) al verschenen! En ook uitzien naar de derde met Saskia Halfmouw als illustrator.
- Link naar genoemde titel:
Edward van de Vendel & Martijn van der Linden – Gelukkig en blij - Meer gedichten? Hier een link naar een poëzie-overzicht op Lezersgoud:
Fluit zoals je bent, laat los wat loos is
2 gedachten over “Edward van de Vendel & Martijn van der Linden – Hannes en Hassan weten meer dan jij – 12,5 gedichten 1”