Je bent al even op weg in het boek vooraleer je beseft dat je eigenlijk het verhaal van een getraumatiseerde jonge vrouw zit te lezen. Al jong verliet haar moeder het huis en werd het Lentl ingewreven dat zij de bron van ongeluk van haar ouders was. De moeder kwam niet meer terug, de vader zorgt alleen voor steeds dezelfde bruine bonen op tafel en Lentl leert door uitsluitgedrag in de klas dat het normaal is om je haren te wassen. Alles zelf doen en leren in een huishouden waar het elke dag op dezelfde manier aan toe gaat.
In fragmenten lees je door Lentl’s tiener- en twintigerjaren heen. De rode draad is het tatoeëren, specifiek het vereeuwigen van lelijke woorden in haar huid. De huid neemt alles op, waardoor Lentl met haar bagage en omgeving kan omgaan.
De titels van de boekdelen zijn mooi gekozen; alle gerelateerd aan de huid. Bijkomende dingen om over na te denken: wat/wie is en maakt een thuis? Welke rol speelt kunst in je leven? De geur van een moeder zou een goed leesclubboek zijn door de verwerkte thema’s die de lezer geserveerd worden in een vlotte stijl.
Terecht genomineerd voor het Beste Boek voor Jongeren. Het maakt wat mij betreft een goede kans op de winst.
Lucia van den Brink, De geur van een moeder, Ambo Anthos, 2022, 271 blz., 9789026354779.
2 gedachten over “Lucia van den Brink – De geur van een moeder”