door ‘Moet je zien hoe ik dans, moet je zien hoe ik spring.
Moet je horen hoe mooi en zuiver ik zing!
Hij zong elke dag.
Hij begon ’s morgens vroeg
en ging door tot het donker werd.’
Gekkie de Gekko, dat allitereert lekker, maar is Gekko een gekkie? Gekkie de Gekko is wel een tikkeltje onbesuisd, overtuigd van zijn kunnen en op zichzelf gericht. Zelfreflectie is hem wat vreemd en doet hij in andermans ogen misschien wat gek. Iedere dag zingt hij van ’s ochtends vroeg tot ’s avonds laat het hoogste lied. Hij vindt zichzelf daarbij geweldig dansen en springen. Een ster wil hij worden! Helaas is zijn stemgeluid niet al te zuiver, houdt hij iedereen uit de slaap en is geen probeersel hem te dol. Tot op een avond, het was zelfs al nacht, de anderen het niet meer kunnen aanhoren: ‘Nú stoppen! Je bent niet alleen in de baai, en trouwens, je zingt echt zo vals als een kraai!’
Gekkie de Gekko is het er niet mee eens, maar kiest toch eieren voor zijn geld. Bij een enorme kloof á la Grand Canyon beproeft hij zijn geluk voor zijn ‘zuivere stem’ en het nieuwe lied. Hij schrikt zich een hoedje, hij krijgt antwoord! Een galmende stem zegt hem na als hij ‘Hou op!’ roept. Hij vindt dat de kloof zijn gebied is, niet van die ander. Hij vergeet daarbij dat hij er nog maar net is aangekomen.
En dan, de kleuren worden wat zachter, fladdert een vlinder in zijn gezichtsveld die hem even de waarheid vertelt: ‘Luister goed, lieve Gekkie, dat valse geschal, die wanstaltige galm uit het diepst van het dal…..’ Vreemde ogen dwingen, de gekko komt tot besef dat de vlinder gelijk heeft, de echo was van hem en zijn voortdurende zang is niet zo geweldig als hij altijd voor ogen had. Hij keert terug naar de baai waar hij ontdekt dat door naar elkaar te luisteren, rekening te houden met elkaar, samenwerken en ervoor elkaar zijn iets heel moois kan ontstaan.
Een enorm kleurrijk en expressief prentenboek met grotere en kleinere illustraties vanuit verschillend perspectief getekend. Op de platen komen diverse dieren, planten en landschappen voor waardoor het bij kleuters ook kan bijdragen aan de ontwikkeling van de ruimtelijke oriëntatie. Diverse onderwerpen m.b.t. gedrag, vaardigheden en emotie zijn verwerkt en die uitstekend passen bij de doelgroep. Het ik-perspectief wordt mooi omgebogen naar het wij-gevoel.
In de tekst op rijm, vertaald door Bette Westera, komen diverse begrippen voor. Uit de context is op te maken wat bijv. een echo betekent, maar wat is dan een galm? Schallen, schamen, zuiver, stokken van adem, zinderen, zwabberen, kritiek, wanstaltig en nog veel meer woorden zijn als een ‘dartele dans’ in de relatief meer tekst vloeiend verwerkt. Zelfs uitdrukkingen kom je tegen. Wat een talentalent is Bright of is het juist Westera? De vraag ‘wat is jouw talent’ of ‘wat wil jij worden of vind je belangrijk?’ volgt vanzelf, met op het eind ook weer de moraal van het verhaal: ‘Wat je zegt, wie je bent, hoe je praat, hoe je doet, komt terug als een echo, onthoud dat maar goed.’
Een zesde deel uit de serie van het duo Bright & Field om vaak te bekijken, voor te lezen en vooral zeer bruikbaar bij alle verwerkte thema’s.
Rachel Bright, Gekkie de Gekko, illustrator Jim Field, vertaler Bette Westera, Gottmer, 2022, 32 blz., 9789025777012
