door Scenarioschrijver Victor Francés is nog maar kort gescheiden als hij wordt uitgenodigd voor een intiem etentje bij Marta, een getrouwde vrouw. Voordat ze aan hun liefdesspel kunnen beginnen, wordt Marta onwel en sterft ze. Wat moet Victor doen met haar lichaam, het slapende kind en haar niet aanwezige echtgenoot op dat moment? Hij besluit weg te gaan en loopt besluiteloos rond in een mistig en nachtelijk Madrid.
Allereerst valt de vormgeving van het boek op. Mooi omslag, linnen kaft, prettig lettertype en zeer fijn papier. Een zorgvuldige vormgeving doet veel aan mijn leesbeleving. Al snel vallen ook de lange hoofdstukken op (30-50 bladzijden), zeer lange zinnen en de afwezigheid van alinea’s. Alinea’s zijn vaak prettig, evenals iets kortere zinnen. Het bijzondere is, is dat ik het hier niet storend vond. Het was een mooie en bijzondere leeservaring én kennismaking met Marías zijn boeken.
Victors gedachten lijken direct op het papier terecht te zijn gekomen waardoor het voor mij natuurlijk aanvoelde. Het las prettig doordat ik het las in stilte, per keer een hoofdstuk. Het verhaal vergde namelijk wel iets van mijn concentratie door de eerdergenoemde punten.
Hoewel de verhaallijn in drie zinnen samen te vatten is, is het toch een bijzonder verhaal. Het gaat niet alleen over die ene avond waar het verhaal mee start. Aan de andere kant toch ook weer wel, want alles wat Victor meemaakt en waar hij over denkt, komt door die ene avond. Het boek zal ik niet in drie zinnen samenvatten, want dan blijft er voor jullie niets over om te lezen.
Het verhaal bevat mooie passages, reflecties en overdenkingen over leven en dood. Over het handelen zonder te weten wat te doen, het verzwijgen van de gebeurtenis, over verloochening, afscheid en vergeten. Zoals op de achterkant staat: “Marías bewijst hoe onthullend leugens kunnen zijn en wat de waarheid kan verbergen.”
Met een hoofdstuk per keer was het lezen fijn, maar op sommige momenten wijdt Victor iets teveel uit in zijn overdenkingen en wordt de lezer overladen met details. Het maakte dat het lezen langzamer ging en ik af en toe de draad even kwijtraakte. Victor heeft een groot observatievermogen en neemt bijvoorbeeld een tiental pagina’s om alle gasten op de begrafenis te observeren en te omschrijven. Het zorgde er ook voor dat ik soms opging in de beschrijving en ik even vergat wat de aanleiding van de situatie was.
Op het moment dat je meer te weten komt over het verleden van Victor zelf, wordt het verhaal meer een verhaal. Het laatste hoofdstuk sluit zeer goed aan bij de avond waar dit boek om draait en laat een andere interessante kijk zien op deze ene gebeurtenis.
Ondanks een paar tragere stukken, kan ik dit boek geen lage waardering geven. Mooi verhaal, bijzonder geschreven. Ik ga op zoek naar andere verhalen van deze auteur. Dit verhaal zal wat vragen van de concentratie van de lezer, maar laat je dat alsjeblieft niet weerhouden om dit boek te laten liggen. Mijn tip is wel om er de tijd voor te nemen en het niet in een ruk uit te willen lezen.
Javier Marías, Denk morgen op het slagveld aan mij, Vertaling Aline Glastra van Loon, Meulenhoff, 2020, 400 blz., 9789029 094337
