6 maart 2024

Maria Postema & Maarten Bruns – Het oog van de dageraad

Dit boek met een opvallend gloedvol omslag lag al lange tijd te wachten om gelezen te worden. Een regendag nodigde uit tot wegduiken in een boek. Het werd dit avontuur. Een wat trage start door verwachtingen in het eerste deel m.b.t. wel/niet historisch tintje, taalgebruik, stereotiepe bemanning, geloofwaardigheid en de rol van coaches, totdat je je bedenkt: hoe zou je dit lezen als pakweg 14-jarige? Je leest dóór, je zit er vol in, je vraagt je niet meer af wat een coach aan gesprekstraining zou kunnen doen of dat het creepy mystieke randje echt bestaat.

Elvis, de hoofdpersoon, moet met een stel andere 17-jarigen vier maanden gaan zeilen op de Mata Hari. Deze tien ‘Zeestromers’ móeten, want allemaal hebben ze iets op hun kerfstok, een strafblad. Of een half jaar in detentie of ‘lekker’ op een boot naar de Cariben. Een vakantie wordt het echter niet. Het varen op de oceaan, het werk, geen wifi, geen privacy, het eten, de samenstelling van de groep met ieder een eigen verleden, vraagt om aanpassing, doorzetten, vertrouwen, reflecteren en samenwerken. Er ontstaan vriendschappen en wat verliefdheid tegenover vijandig manipulatief gedrag en onderling wantrouwen. Tel daarbij op dat er door groot schuldgevoel en een uitspraak van een gids ‘een oog’ wordt ontvreemd in de jungle, er bijna schipbreuk wordt geleden, onverklaarbare ongelukken en ziekte zijn, een dosis eigenwijze nieuwsgierigheid hen niet vreemd is en je hebt een spannend avonturenverhaal vol actie dat je in één zit uitleest.

Het verhaal van Elvis leer je stapsgewijs kennen. Van de anderen, meer bijpersonen, is dit minder uitgediept. De spanning wordt opgevoerd als Elvis zijn broer op Aruba ontmoet en ook hij een uitspraak van hun moeder aanhaalt: Voodoo, je hoeft er niet in te geloven, maar spot er ook niet mee. en een internationaal crimineel probleem de boel op scherp stelt.

Een vlotte schrijfstijl, niet te lange hoofdstukken, passende taal, voldoende uitleg voor de doelgroep maakt dit alles een heerlijk leesavontuur waardoor nagedacht kan worden over roekeloos gedrag, handelen in emotie of door overmoed en de gevolgen voor je toekomst. Sommigen krijgen een unieke kans: Wordt het doel terugkomen als een beter mens bereikt?

Een speciale vermelding voor de landkaart en de daaruit terugkerende objecten boven de hoofdstukken als ook het in het oog springende omslag: top!

Maria Postema & Maarten Bruns, Het oog van de dageraad, Leopold, 2019, 272 blz., 9789025878078 

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *