door Wat is dat?! Een ballon in het bos? Hoe kan dat nou, zo’n plastic ding dat niet afbreekt, tussen alle planten en dieren?! Dat hoort natuurlijk niet! Gelukkig komt het niet vaak voor, en is het de eerste keer dat de dieren zo’n ding zien.
‘Het is vast een grote peer, lekker!‘, zegt Eekhoorn, terwijl hij een likje neemt. Kikker krabt eens op zijn hoofd. ‘Dit is echt geen peer! Een peer is niet roze.‘
Ook de insecten komen kijken, de vliegen staan nieuwsgierig in de hoek te keuvelen over het bijzondere ding. ‘Het is heel zacht, zegt Egel.’ Egel vraagt zich zachtjes af of het iets is om op te liggen, maar niemand lijkt hem te horen.
Terwijl Kikker lacht naar een kleine salamander en een snelle slak op de ballon kruipt, komen ook de muizen eens buurten: ‘Zit er iets belangrijks in?‘. Kikker, Coco en een muis gaan achter het ding staan. Ze zijn helemaal roze! Toch denkt Egel dat het een ander doeleinde heeft… Zo gaan de dieren nog even door, wat zou je allemaal kunnen bedenken? Een luchtbed, een springkussen? Totdat!, ze knallend een heel andere functie van het roze, doorzichtige, niet gevulde, zachte ding ontdekken. Hoe leuk is het om samen ontdekkend te spelen!
Deze Coco bevat ook nu herkenbare vragen en situaties m.b.t. de leeftijd van de figuurtjes. Het avontuur begint al met de bekende vraag ‘Kom je spelen?’. Of het onbekende samen wel durven uitproberen of als een haantje de voorste als eerste roepen wat te gaan doen. Net als de verschillende karakters die je herkent in de groep dieren, de ene meer nieuwsgierig dan de andere tot bijna afwachtend en teruggetrokken, precies zoals een diverse groep kinderen is.
Door het vinden van het bijzondere kleurige object hoeft de vraag wat ze gaan doen niet meer te worden beantwoord. Een nieuw onbekend voorwerp geeft stof tot vragen stellen, opties bedenken en een plan uitvoeren. Een plan waardoor het onverwachte na de eerst schrik voor grote hilariteit zorgt. Knalleuk zo’n ballonfeestje!
Op verschillende plaatsen zie je de terugkerende kleine dieren, de glimwormpjes ontbreken niet en de uil zit getrouw in zijn holle boom. Het thema kriebelende kruipertjes enz. ligt voor het oprapen met alle Coco’s, en het woord zoekboek komt bovendrijven. Een optie voor actieve handeling volgt: zie jij deze dieren ook in de natuur in jouw directe omgeving? Of heeft een verhaal soms ook fantasiedieren? En hoe zou jij de gebruikte kleuren omschrijven, natuurgetrouw of abstracte fantasie?
Bij iedere kleurrijke scène kan door treffende mimiek en houding worden gevraagd: hoe kijken de dieren, wat zouden ze denken of voelen? Je ziet een bepaald object of een beweging waarbij je kunt opperen wat een kind op de volgende plaat zal aantreffen. Een ander mooi leerzaam aspect dat subtiel is verwerkt: dat naar kinderen die stiller zijn of zachter praten zoals Egel ook geluisterd moet worden, zij kunnen ook goede ideeën hebben. Iedereen hoort erbij, iedereen is van evenveel waarde.
Als je eerdere delen van de Coco-serie hebt gelezen zie je dat het schattige vogeltje Coco zich ontwikkelt, meegroeit in verhouding tot de doelgroep, tot een steeds meer zelfstandige peuter/kleuter-Coco. Het is altijd geweldig om te ontdekken bij meermaals kijken en lezen hoe een schijnbaar eenvoudig verhaal zoveel onderwerpen en doordachte details in zich heeft. Waarbij je mogelijk eerst kunt denken: wat doet Riphagen nu? Een ballon in de natuur? Is bij een volgend moment bedenken dat je door deze benadering kunt stilstaan bij rommel in de natuur en duurzaamheid. Dat rommel achterlaten niet normaal is, wat de gevolgen voor dieren kunnen zijn en dat je het dus opruimt of hergebruikt zoals de inventieve dieren ook hebben bedacht. Zonder slingers geen feest!
Coco en het gekke ding gaat over nieuwsgierig zijn, samen spelen en ontdekken, nieuw hoeft niet eng te zijn, samenwerken is ook naar iedereen luisteren, een schone kwetsbare natuur waar ook jij aan mee kunt werken en vooral samen als het even kan het leven een feestje laten zijn. Een heerlijk deel in de Coco-serie waarbij het einde enigszins abrupt is, maar door de knal leer je spelenderwijs ook dat er onverwacht een verandering kan optreden. Wat een mogelijkheden, wat een lol met weinig, fantasie! Top Coco dus! Je snapt dat Coco roept: ‘Maak plaats voor mij!
Loes Riphagen, Coco en het gekke ding, Gottmer, 2024, 36 blz., 9789025778941
Andere uitgaven van deze auteur en of illustrator op Lezersgoud:
Loes Riphagen, Coco kan het!
Loes Riphagen, Coco, kijk uit!
Loes Riphagen, Het bos van Coco
Loes Riphagen, Kom mee, Kees
Loes Riphagen, Het kabouterboek
Pim Lammers & Loes Riphagen, Hoe beroof je een bank?
