door Het verhaal begint in Schotland bij Muireall, waar je kennismaakt met het Schotse hof. Later volg je Megan in Schotland tussen het gewone volk en haar reis naar de Lage Landen. Op het moment dat Megan een brief in handen krijgt en de inhoud daarvan bekend wordt, weet ze niet meer waar ze thuishoort, wie ze is en waar ze vandaan komt. Als jonge en ook ietwat koppige vrouw gaat ze op zoek naar antwoorden. Rood neemt je mee op reis naar Edinburgh, Haarlem en Edam over land en zee in een tijd van oorlog en strijd om de troon. Gebaseerd op de bestaande sage: de zeemeermin van Edam.
Vaak weet ik van tevoren al dat een boek van Lydia Rood goed is en zo ook met dit boek. Het boek zit qua geschiedenisinformatie en feiten weer zeer goed in elkaar. Je merkt dat er onderzoek is gedaan naar deze tijd en dat deze informatie is verwerkt in het boek. Ondanks dat ik niet alles weet over de Middeleeuwen kreeg ik wel een zeer goed beeld van het leven van Megan en Muireall en hun volk.
Een vlot geschreven verhaal, waardoor je het boek niet altijd gemakkelijk weg kan leggen. In het verhaal zijn verschillende tijdsprongen te vinden, maar door tijdsaanduidingen en een duidelijke schrijfstijl zijn deze tijdsprongen totaal niet storend.
Wat ook goed is terug te zien in dit verhaal, is het verschil tussen het gewone volk en de mensen van adel. Het verschil wordt op een duidelijke en geloofwaardige manier beschreven, waardoor ik even het idee kreeg dat ik onderdeel van het volk was.
Het goede aan dit boek is dat de levens van de twee vrouwen op een rustige en mooie manier door elkaar lopen. De vier delen in het boek vertellen over deze verschillende vrouwen en hebben met elkaar te maken. De titels van deze vier delen zijn elk op een andere manier te interpreteren en staan mooi in contrast met de titel van het boek.
Het enige wat ik miste in dit boek was een stamboom, aan het begin werden er zoveel namen genoemd dat ik niet in één keer kon onthouden wie bij wie hoorde, (tenslotte waren er ook heren die op meerdere plekken kinderen achterlieten). De achtergrondinformatie achter in het boek is zeer welkom, ondanks dat het in het boek duidelijk is, is het fijn om nog even na te lezen hoe de geschiedenis is verlopen. Ook de woordenlijst achter in het boek maakt het boek completer. Rood weet de lezer moeiteloos mee te slepen in het verhaal, er wordt wel informatie gegeven, maar niet teveel achter elkaar, waardoor het behapbaar blijft.
Alles bij elkaar vind ik dit een geslaagde historische roman, een mooie combinatie van fictie en werkelijkheid.
Lydia Rood, De dochter van de zeemeermin, Ambo|Anthos, 2017, 461 blz., ISBN 9 789026 336065
Deze recensie verscheen eerder bij De Leesfabriek.
