Sara Gimbergsson – Hidde huilt

vertaler Edward van de Vendel

Uiltje en hondje kijken met een verschrikte blik toe vanaf het omslag naar het verdrietige varkentje. Met zijn lappenpop in de hand huilt hij tranen met tuiten. Waarom staat hij daar zo met hangende schoudertjes te snikken? Wat zou er aan de hand zijn? Hidde voelt zich duidelijk niet in ‘evenwicht’, de letters van de titel laten het al zien. Het omslag van dit kartonboek nodigt uit om op onderzoek te gaan.

Hidde heeft zijn dag niet als hij door papa varken naar de kinderopvang wordt gebracht. Vrolijk uitzwaaien is er niet bij. ‘Wat een jankerd’ zou je bijna opmerken als hij weer in tranen uitbarst als Petter, het hondje, bij het buitenspelen over zijn lappenpop fietst. Ook de juf kan geen goed doen vandaag. Eén keer opmerken dat iedereen alles op moet eten levert weer een huilbui op. De waterval gaat door bij een verkleedspel als Aya het uiltje de mooiste hoed op haar hoofd heeft en zelfs als hij weer wordt opgehaald vliegen de spetters je om de oren. Thuis is de ‘ellende’ nog niet voorbij. Hetzelfde eten, mag niet met zijn broertje spelen, niets gaat zoals hij had gedacht. Is Hidde zielig? Gelukkig is de dag bijna teneinde, kan Hidde in bad en wordt er voorgelezen. Maar: zelfs voorlezen biedt geen soelaas! En dan overstemt zijn broertje het geluid van zijn gehuil. Kan iemand Broertje troosten?

In dit kartonboek komen veel herkenbare situaties voor om te benoemen of om door de peuter een eigen meegemaakt verhaal bij te vertellen. Bijv. over buitenspelen bij de buitenspeelplaat waar je een emmertje naast de zandbak ziet staan en een schepje erin ziet liggen. De oplettende peuter zal zien dat Petter, het hondje, de laadbak van zijn driewiel vol heeft met zand. Wat is het gevolg van gevuld met zand als je over iets heen rijdt? Wat is zwaar en wat is plat? Op deze manier kun je verschillende verdiepende vragen stellen of een begrip inzichtelijk maken. Het onderwerp verkleden en m.n. verschillende hoofddeksels wordt ook aangereikt.

Wat een landschap kan zijn of ruimte is kun je vragen als Hidde achterop bij papa Varken naar huis fietst. Tevens zie je hier het gebruik van perspectief. Grotere bloemen en een weg zoals kinderen tekenen vooraan en wat kleiner en verder weg de huizen. De gebruikte details zijn herkenbaar of hebben een functie. Bijv. de drinkbeker t.o.v. de glazen of de lege stoel aan tafel en de handdoek aan het haakje. Praat ook eens over de roze kleur van de kinderwagen en dat Hiddes broer een jongen is.

‘Hidde huilt’ gaat duidelijk over immens verdrietig zijn. Andere emoties als schrikken, verbaasd, blij of trots zijn kun je ook opmerken. De mooiste boodschap komt op het eind: dat je er voor elkaar kunt zijn als iemand, jawel, verdrietig is. Iedereen is ergens goed in. En als de rust is weergekeerd zie je dat de poes ook weer gezellig een plaatsje heeft bij de familie Varken. Aantrekkelijke kleuren, duidelijke tekst en herkenbare situaties uit het leven van een peuter, maken dit tot een fijne aanrader. ‘Hidde huilt’ is vertaald vanuit het Zweeds door Edward van de Vendel.

Sara Gimbergsson, Hidde huilt, vertaler Edward van de Vendel, Tiptoe Print, 2023, 20 blz., 9789463880596