Yvonne de Vries & Jeska Verstegen – Ari en Loek krijgen een wolf

‘Wij hebben niet echt een samen-naam’

In de eerste bundel verhalen van Ari en Loek staat: ‘Loek kent Ari van school en hij kent Jikke van op bezoek. Maar hij kent ze niet van samenwonen in een huis.’
Inmiddels zijn ze een gezellig samen-gezin en heeft iedereen zijn of haar plek gevonden. ‘Ze’ zijn Loek met vader Guus en Ari met moeder Jikke. De kat Kanarie en cavia Tijger spelen ook weer een rol evenals het brulmannetje. Die laatste komt langs als de boodschappen en bloemen met steekstengels uit de auto worden gehaald. In de keuken ontstaat een gezellige chaos. Het toiletpapier vliegt tegen het plafond, de eieren worden voorzichtig in het eierhuis gelegd. Een veertje vliegt door de lucht.

In ’Vlees of vloos’ gaat het over witte en bruine bonen: de blote billen in het gras, wordt vegetarisch eten aangekaart en rust Jikke even met een boek op de bank. Een boek met daarop een buik als een olifant. Als ‘de dag bijna op is’ kijken ze nog even tv. Loek constateert daardoor dat zij geen ‘samen-naam’ hebben. De dag wordt afgesloten met de letter ‘B’ uit een groot tekstloos prentenboek met een letterdief. De B van beresterk, bedtijd en beren die echt gaan slapen na een verhaaltje uit Grote Beer en Kleine Beer. Grote zus Lola komt een keer oppassen, Ari gaat een weekend naar papa Ronnie en Loek met Guus naar opa Hans voor de appeloogst.

In totaal komen 33 voorleesverhalen van gemiddeld 3 tot 4 bladzijden inclusief paginagrote illustraties met diverse, van makkelijke tot moeilijke, onderwerpen voorbij. De verhalen in veelal korte zinnen kennen een mooie opbouw naar het eind van het boek. Verwijzingen vertellen de oplettende toehoorder wat Ari en Loek kunnen gaan beleven en herhaling geeft herkenning waardoor de verhalen vertrouwd kunnen aanvoelen en bijzonder geschikt zijn voor het dagelijks voorleesmoment.

Door de realistische tot dromerige illustraties van Jeska Verstegen krijgt de tekst een warme extra in beleving waarmee ze de verhalen dragen. De kunstwerkjes laten je verdwalen in fantasie. Het eierhuisje is een geweldig voorbeeld. De appelboom laat je in de werkelijkheid ontroeren, maar ook het trieste gevoel bij ‘oma Zacht’ is treffend weergegeven en stemt tot nadenken. Een glimlach bij de waslijnen als er een bolletje geluk is gearriveerd. En als ‘de luiken sluiten’ is simpelweg zo schattig dat je die wil inlijsten alsook het schitterende ‘vreselijk’ groene schutblad. Het is grappig om zoals in een prentenboek een aantal objecten terugkerend te ontdekken.

De woordenschat van de eigengereide Ari en wat rustigere Loek is prettig passend bij de leeftijd en vertelt iets over de inhoud van de verhalen: bijv. golvenpijn, een wurm of een witte oliebol met daarbij ‘een kinderwagen met zes versnellingen’. Ook door ‘Tijger op de wolk die nu slaapt zonder te ademen’, Madeliefjes appel-dag, streepjesogen, zwarte zwiepjes en krullengeluk worden onderwerpen en sfeer weergegeven.

Een eigentijdse bundel over het wel en wee van een warm samen-gezin in het witte huis met de groene luiken, waarin een samen-naam wordt gevonden door de ‘wolf’ uit de titel. Die wolf die de rode draad is in de verhalen met humor of soms een serieuze inslag.. Wie precies wil weten wat deze beetje-broer en beetje-zus eerder hebben meegemaakt of meer wil weten over de bij-personages leest eerst ‘Hier zijn Ari en Loek’.
Een fijne mix van fantasie en werkelijkheid in een heldere vertelstijl, een mooie vormgeving en de vele prachtige illustraties laten je vlotweg meer dan één verhaal per keer voorlezen uit deze heerlijke Ari en Loek. Aanrader vanaf 4 jaar.

Yvonne de Vries, Ari en Loek krijgen een wolf, illustrator Jeska Verstegen, Hoogland & Van Klaveren, 2022, 112 blz., 9789089673756