door Een wereld zonder ziekte, honger, lijden, oorlog. De mensen in deze wereld kennen ook geen dood meer. Geen natuurlijke dood in ieder geval, want alleen Zeisen zijn in staat om een leven van iemand te beëindigen. Het is hun taak om de hoeveelheid mensen binnen de perken te houden.
Als Rowan en Citra door Zeis Faraday worden geselecteerd voor de opleiding tot Zeis, is dat niet iets wat bovenaan hun to-do lijst staat. In hoeverre hebben ze een keus als ze het anders moeten bekopen met de dood? Het levert voor hun directe familie ook iets op: een jaar onschendbaarheid.
Misschien dat het voor jou klinkt als een ideale wereld. Echt oud worden hoeft niet, en zeker niet door ziekte, je kan je leven immers terugzetten naar maximaal 21 jaar. Je kan dus 200 jaar oud zijn in ‘werkelijkheid’, maar weer opnieuw 21 jaar (of een andere oudere leeftijd) worden en nog eens een aantal kinderen op de wereld zetten. Praktisch gezien kan je dus grootouder zijn van 6 kleinkinderen en zelf weer vader/moeder worden door je leeftijd terug te zetten. Het beperken van de populatie lijkt dus wel logisch.
Het lijkt allemaal zo fijn, maar als je nadenkt over de exacte inhoud van dit boek lijkt mij dat verreweg van ideaal. Is een ideale wereld echt ideaal voor iedereen? Sluit een ideale wereld met een soort WikipediaPlus, De Cumulus in het boek, als autoriteit/overheid meningsverschillen op verschillende niveaus uit? Zeisen die levens beëindigen van mensen, is dat niet gewoon moord? En als Zeis kan je even dood zijn (een soort bewusteloos?), maar in het speciale regeneratiecentrum weer levend worden. Hoe natuurlijk en/of ideaal is dat?
Ik moet zeggen dat ik hier pas echt goed over nadacht toen ik het boek uit had. Het boek leest zó vlot door de goede en pakkende schrijfstijl en door het bizar goede plot dat je daar geen tijd/ruimte voor hebt om over na te denken. Dat het op het einde een klein beetje voorspelbaar was, was helemaal niet erg. Wie weet dat ze in boek twee nog eens nadenken over het Tijdperk der Sterfelijkheid en dat dat misschien toch zo slecht niet was. Honger, verlies, ziekte en dood maakt de mens.
Ontzettend terechte nominatie voor de prijs Beste Boek voor Jongeren 2022. Ik kijk enorm uit naar deel twee in december.
Nu ik weer schrijf over het beperken van de populatie in deze wereld vraag ik mij ineens af of zij in deze ideale wereld ook een beroerde woningmarkt/huizentekort hebben? Of zouden ze daar ook iets ideaals op bedacht hebben?
Neal Shusterman, Zeis, Vertaling Lydia Meeder, Blossom Books, 2021, 446 blz., 978 90 5924 842 7
