Daan Remmerts de Vries & Hanneke Siemensma – Zo’n dag waarop er niets gebeurt

Een prentenboek met illustraties van Hanneke Siemensma is er altijd één om langzaam genietend tot je te nemen. Je weet bij voorbaat dat je zorgvuldig en doordacht werk zal aantreffen. Een eerste kennismaking met haar werk was ‘Snip’ over bang zijn en daarmee anders dan de massa en bijna tegelijkertijd het nog altijd als favoriet genoemde ‘Kleine wijze wolf’ met een zoektocht, vormen m.b.t. helpen waarbij het ingetogene een kracht is van dit prentenboek.

En toen moesten de bekroonde titels ‘Gedachten denken’ (Beste Filosofische Kinderboek 2022 en Zilveren Penseel 2023) en ‘De haas zonder neus’ (Zilveren Penseel 2022) nog komen met daarbij mooie buitenlandse aandacht. Misschien was het alleen daarom al dat er een draadje gevonden moest worden om dit ook bijzondere prentenboek met tekst van Daan Remmerts de Vries, eveneens een gelauwerd en gewaardeerd maker, te bespreken. En dat terwijl er een draadje op de titelpagina van ‘Zo’n dag waarop er niets gebeurt’ wordt aangereikt.

De sfeervolle omslagillustratie doet vermoeden dat ‘Zo’n dag waarop er niets gebeurt’ over de zwarte kat gaat. En dat doet het, de eerste en de laatste illustraties laten je stukjes Pur zien waarop ook het begin en het eindpunt van de draad is te zien. Of is het hoofdonderwerp de doos die een reis over de wereld maakt? Een reis met herkenbare elementen en een dosis fantasie die grotendeels alleen in je dromen kan voorkomen.

Pur als nieuwsgierige kat ziet een draadje dat loopt naar een pakketdoos. De doos waarin een gebreide trui verdwijnt en waarop je je lekker kunt nestelen heeft een paar interessante details voor het verloop van het verhaal. De aanwijzingen voor de vervoerder zijn belangrijk voor nattigheid en in juiste positie houden, de doos moet tenslotte een eind en bevat voor de vriendschap een met aandacht en liefde gemaakt object. Gedachteloos handelen of juist teveel denken aan iets anders kan tot verrassingen leiden die zomaar uit de lucht komen vallen.

De reis in gedachten, dromen of werkelijkheid brengt de lezer-kijker op vele continenten en in wereldzeeën tot zelfs in het heelal waardoor een expressieve mix van landschappen, fauna, weersomstandigheden, natuurverschijnselen en bebouwingsvormen aan het oog voorbijtrekt. De doos lijkt een een stootje te kunnen hebben, maar door de harde landing in de eigen tuin steekt er nu een draadje uit. Precies op de plaats waar Monique van Pur de verstuurde trui kan opvangen en de kat door de openstaande deur naar binnen kan glippen om genoeglijk verder te slapen met een wezenlijk knuffeltje. De cirkel van zo’n dag is rond.

De letterlijke rode draad van de knot wol kan ontrafeld worden tot meerdere vormen. De elektriciteitsdraden op de schutbladen die als verblijfplaats dienen voor vogels maar ook als verbinding tussen gebieden dienen waarbij elektriciteit en wol een knetterende overeenkomst kunnen hebben. En intussen geeft de ene vogel het begin en het eind van zo’n dag aan. Of de wollen draad als leidraad voor het verhaal die als een stapelend draadje voor een door de doos werkelijk af te leggen afstand staat. De draad voor een te wensen reis? Of is het een draadje een aaneenschakeling van associërende fantasie? Door een eigen draad te volgen ontdek je steeds meer waardoor de mogelijkheden divers zijn afhankelijk van welke lijn, welk voorwerp of situatie en of dier je volgt in dit verhaal.

Het prentenboek zou als beeldverhaal met enkele regels tekst kunnen volstaan voor oudere kinderen en volwassen. Zou, want tekst brengt onderbreking voor een nadenker of wat luchtigheid in het geheel en laat zelfs de volwassene beter kijken. Voor jongere kinderen is daarbij de wat uitgebreidere tekst juist erg fijn waardoor per scène een spontaan verhaal kan ontstaan of een gesprekje worden opgepakt.

Vanzelfsprekend kan het prentenboek in één keer worden voorgelezen, ‘Maar…’ scheer je dan al buitelend en duikelend niet voorbij aan leestekens en ‘over de toppen‘ van kleine woorden die de situatie net anders maken dus rijker? Of ook nog: zie je alle mogelijkheden van vervoer voor een doos dan wel?
Kortom verdiep je in een tekst van Daan Remmerts de Vries en ontdek soepel lezen en gevarieerd taalgebruik.
Wie de ‘Vos’- prentenboeken las of de stuk voor stuk aanraders ‘Meneer Kadinsky was een schilder’, ‘Over goden en mensen’, ‘Avonturen van Odysseus’ of ‘Sneeuwwit’ (geweldig!) herkent dit vast.

In enkele streken wordt beeld gegeven aan situaties. Een heel sterke is de spread met de woeste oceaan en ook de duikende haai, maar de vulkaan doet er niet voor onder. Wat lijkt als een krabbel is toch echt doordacht met vervolgbetekenis neergezet. Een lach kan zomaar opborrelen bij de vliegende schoteltjes en een ‘ohh’ verschijnt bij de kangoeroes.
Hanneke Siemensma werkt met verschillende materialen waardoor details fijn getekend kunnen zijn en gesteente of gebouwen meer door contouren zijn te onderscheiden. Overigens zijn de scènes met de arend sfeervol als ook het bos met koala’s waardoor associaties met andere kunstenaars kan worden gemaakt terwijl het zondermeer de geweldige persoonlijke illustraties zijn en blijven door details en eigenheid.

‘Zo’n dag waarop er niets gebeurt’ is een ode aan de fantasie in beelden en woorden. Een mooie samenwerking tussen twee kunstenaars en een geweldige toevoeging door benadering van onderwerp waarin ruimte voor doordenker en humor. Een boek dat met aandacht en zorgvuldigheid bekeken mag en dient te worden door gelaagdheid.

‘Maar…weet je wat het is’? in je fantasie kan gedroomde werkelijkheid waarheid worden. Die fantasie kun je opduikelen door te kijken en te lezen in een boek. Dan wordt ‘Zo’n dag waarop er niets gebeurd’ on-gedroomd fantastisch vol gebeurtenissen. Wie weet vind je op een dag ook een echt ruimtewezentje als je wakker wordt.
En dat alles door een draadje die zo’n dag in gang kan zetten. Fantastisch.

Daan Remmerts de Vries, Zo’n dag waarop er niets gebeurt, illustrator Hanneke Siemensma, Hoogland & Van Klaveren, 2024, 32 blz., 9789089674197