8 maart 2024

Efua Traoré – Kinderen van het drijfzand

Achter een zeer kleurrijk en tot de verbeelding sprekend omslag gaat een familieverhaal schuil. Niet zomaar een verhaal. Het trekt je mee in het verhaal van Simi die plots in een magische wereld terechtkomt. Een omgeving met oude legendes waarin nieuwe technologie nog niet zijn intrede heeft gedaan. Het is het Nigeriaanse dorp waar de bijzondere gerespecteerde oma van Simi woont.

De moeder van Simi moet voor een cursus het land uit, bij haar vader kan ze niet wonen. Onverwacht blijkt Simi toch een oma te hebben. Met een brief en de mededeling: Je gaat naar je grootmoeder! Daar blijf je deze zomervakantie! wordt ze naar het geboortedorp Ajao van haar moeder gestuurd. Onderweg in een stinkende taxi over een nog beroerdere weg ontdekt ze dat ze geen bereik meer heeft op haar telefoon. Eenmaal in het dorp is de schok nog groter. Hoe ga jij als 13-jarige uit Lagos twee maanden doorkomen in onbekend binnenland zonder internet, een badkamer, elektriciteit en meer? Welke geheimen gaat ze tegemoet of welke voorvallen zijn haar nooit verteld?

Oma Ijanla waarschuwt dat ze niet het oerwoud in mag gaan als Simi om vruchten bij de ube-boom wordt gestuurd. Ze krijgt een bijzondere ketting om waarna oma als de apotheker van het dorp hulp gaat bieden met haar kruidenmengsels. Een dwingend geluid laat haar toch linksaf het pad nemen naar een meer. Voor haar lag een dromerig rood meer. In het midden was een grijze rots, waarvan het gladde oppervlak glansde in het avondlicht. Aan de rand van het meer stond een hoge boom, die voorover leunde alsof hij het water wilde beschermen. Het was een iroko, zag ze meteen – een geestenboom. Een meer met drijfzand. Ze verdwijnt. Zelfs de donkere hemel leek verkeerd, bijna paars.

Dit verhaal neemt je mee op reis in een Nigeriaans kleurenpalet van oerwoud en legendes rondom de boze geesten Egun en de godinnen Oya en Oshun. Je leest over de ruzie tussen de godinnen die het weer deed veranderen en kinderen liet verdwijnen. Je ruikt de vochtige lucht, je voelt het rode zand, je ervaart de droogte. Een overlevering die uitmondt in een magische realistische gebeurtenis verweven met een familiegebeurtenis waardoor relaties verstoord zijn en door het lot in het heden bijeenkomen.

Het is interessant om te leren over voorwerpen en gebruiken in de taal Yoruba, een woordenlijst is achterin opgenomen. Een gedeelte gaat over het leven in Lagos. Een kaartje had een toevoeging geweest. De persoonlijke verhaallijn over de relatie moeder/oma/(klein)dochter leent zich voor een vervolg waardoor er (nog) meer verdieping mogelijk zou kunnen zijn. De prettige goedlopende vertaling mag ook dan weer door Tjalling Bos worden uitgevoerd.

Dit mooie ‘Kinderen van het drijfzand’ zit vol met indrukken met op verschillende goede momenten een volgende stap in de vertelling. Een debuut waarin ook de kinderen van nu zich kunnen vinden door een vriendschap tussen Simi en Jay met de duidelijke uitleg die wordt gegeven over gebruiken en omgeving waarin mensen gelukkig zijn met waar ze leven. Door de vele beschrijvingen en de op momenten spannende gebeurtenissen is het een aan te raden boek voor veelal de grage tot goede lezer die meer wil weten over ander andere culturen. Vanaf 11 jaar. Door verhalen leer je andere werelden kennen!

Efua Traoré, Kinderen van het drijfzand, vertaler Tjalling Bos, Leopold, 2022, 320 blz., 9789025883171

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *