door Maandag 13 mei wordt de winnaar bekendgemaakt van de Libris Literatuur Prijs. Het geldbedrag van € 50.000 dat hieraan verbonden is, wordt aan de schrijver uitgereikt die de beste oorspronkelijk Nederlandstalige roman van het afgelopen kalenderjaar heeft geschreven. De winnaar wordt bepaald door een onafhankelijke vakjury. In 2024 staat deze o.l.v. van Kim Putters, voorzitter van de Sociaal-Economische Raad (SER).
De jury heeft deze zes beste Nederlandstalige romans genomineerd voor de Libris Literatuur Prijs 2024:
- De onbedoelden van Cobi van Baars, Atlas Contact
- Luister van Sacha Bronwasser, Ambo Anthos
- Ik kom hier nog op terug van Rob van Essen, Atlas Contact
- Gebied 19 van Esther Gerritsen, De Geus
- De onzichtbaren van Frank Nellen, Hollands Diep
- Tosca van Maud Vanhauwaert, Das Mag
Longlist
Naast bovengenoemde shortlist stonden op de longlist van in totaal uit 18 titels ook de hieronder genoemde titels. Meerdere boeken zijn op Lezersgoud terug te vinden. Op sociale media kun je ook zoeken op de hashtag #librislangelijstlezer2024 die lezers gebruiken bij een boek van de longlist.
- Ramy El-Dardiry, Tussen morgenzee en avondland, Querido
- Paul Gellings, Terug naar de Stichtstraat, Passage
- Elodie Heloise, Blauwe tomaten, In de Knipscheer
- Roxane van Iperen, Dat beloof ik, Thomas Rap
- Gilles van der Loo, Café Dorian, Van Oorschot
- Renée van Marissing, Gelukkige dagen, Querido
- Marente de Moor, De schoft, Querido
- Richard Osinga, Munt, Wereldbibliotheek
- David Pefko, De Gebroeders Maxilari, Prometheus
- Ilja Leonard Pfeijffer, Alkibiades, De Arbeiderspers
- Caro van Thuyne, Bloedzang, Koppernik
- Tommy Wieringa, Nirwana, De Bezige Bij
Bron: www.librisprijs.nl
Onze indrukken
Sommige nominaties zijn deels door ons gelezen of liggen nog klaar. De indruk van Café Dorian, Nirwana, Ik kom hier nog op terug, De schoft en De onzichtbaren was zodanig goed dat we die als ‘goed leesbaar’ op vakantie achten waardoor er echt tijd voor deze boeken is. Te zijner tijd verschijnen er hier vanzelf besprekingen.
De onbedoelden is wel helemaal gelezen maar desondanks niet uitgebreider beschreven. Ria zegt erover: Ik heb het graag gelezen. Met vaart lees je over een tweeling die in verschillende adoptiegezinnen opgroeide in het Limburg van de jaren ’60-’70. Waargebeurd, voor breed publiek een aanrader, wel doet het denken aan eerdere tweelingverhalen. Voor mij een goed boek voor vrije tijd maar of het de winnaar is betwijfel ik.
En verder over de andere vijf kanshebbers:
Gebied 19 vond ik vooral goed met betrekking tot de vragen die het opriep en de reflectie op de hedendaagse maatschappij naar wie weet ooit een toekomst. Eenmaal goed in het verhaal, lees het vlot door en is het zo uit. Ook voor breed publiek. (Link in de opsomming naar bespreking.)
Tosca had ik graag voor de bekendmaking gelezen. Een debuut maakt altijd nieuwsgierig en van wat ik erover heb gehoord een bijzondere en literaire vorm, interessant. Jammer dat plaatselijk maar ook de provinciaal te weinig werk van Vlamingen snel te leen is in de bibliotheek. Soms wel een exemplaar in de provinciehoofdstad maar voordat die op transport mag duurt maanden. Overigens ook niet in iedere boekhandel zomaar op de tafel. Ja ik leen ook regelmatig e.e.a., simpelweg de kastruimte en boeken kosten helaas ook steeds meer.
Ik kom hier nog op terug kreeg ik cadeau als fan van Van Essens werk, de complete rij staat op de plank. Standaard zo lang de voorraad strekt gaat er een boek mee op vakantie, ook deze. De goede zoon is een favoriet, heel benieuwd, ik zag positieve reacties voorbijkomen. De krantenrecensies liggen (ongelezen) bij het boek. Het is wel een dikkere dus verwacht eerst een aanloop voordat het verhaal vaart krijgt, ofschoon er allerlei wendingen tussentijds mogelijk zijn.
De onzichtbaren direct in huis gehaald na uitkomen. Het onderwerp, Oostblok enz., is interessant. Door wat onvoorziene niet-leestijd ligt de boekenlegger er nog in. Toch kan ik sfeer en verhaal na maanden nog oproepen. Zegt ook iets, maar hoe gaat het verder, hoe is het einde?
En dan Luister waarover ik meerdere berichten las. Mireille besprak het, zie link, maar hoe vind ik het, een andere generatie, andere leesmeters en ervaringen? Deze zag ik verschillende keren langskomen als tip voor de winnaar. De eerste journaalbeelden staan nog op het netvlies. Het was eng en kwam dichtbij met dochters die ook naar concerten en evenementen gingen. Parijs waar we als gezin ook met z’n alletjes heengingen en mooie herinneringen hebben. Vanmiddag even een stuk lezen en dan misschien mijn beleving hieronder aanvullen.
Verder mis ik een aantal titels, ook paar boeken waarin ik bezig ben. Zijn deze niet ingestuurd – wat ik mij nauwelijks kan voorstellen? Vooropgesteld dat wij, de lezers, iedereen richting boekhandel of bibliotheek willen sturen, dus aan het lezen krijgen en houden: is dit een commerciële of een literaire top 6? Ik heb het mij echt afgevraagd. Op de longlist stonden een aantal titels die ook of juist een plek op de shortlist verdienen plus dus een paar waarover ik na uitlezen echt iets kan zeggen.
Maar zoals altijd: het is niet eenvoudig om een jury te zijn die een overwogen keuze zal hebben gemaakt. Zes titels kiezen en uiteindelijk één uit een gigantisch aanbod is geen sinecure. Naast dat je een jaar móet lezen en nauwelijks vrije leestijd zal hebben. Iedereen heeft altijd iets over een besluit te zeggen. De juryrapporten goed lezen geeft ook een beeld.
Mijn ervaring en beleving tot nu toe: het is nog niet te zeggen, maar ja er staat wel een auteur tussen waarvan ik alle werk in de kast heb staan, misschien bevooroordeeld.
Intussen is David Pefko, De Gebroeders Maxilari, Prometheus ook door mij gelezen. Leest achterelkaar door, goed geschreven. Een volgende Pefko komt er zeker ook. Zie de link van Mireille voor meer over de inhoud.
Tosca, is voor een groot deel gelezen, het was w.s. door de toxische relatie niet echt mijn boek en de uitleentermijn was al weer voorbij.
7 gedachten over “Libris Literatuurprijs 2024”