Guido van Genechten – Mijn papa heeft een staart

‘Papa, wat is dat gekke stukje groen
daar helemaal beneden?’
vroeg Isabella op een dag.

Isabella is een jonge onderzoekende krokodil. Onderzoeken in de buurt of zelfs het onderzoeken van papa krokodil is veilig en gezellig. Ze wil weten wat dat aparte groene ding toch is. Gewoon papa’s staart. Hij speelt het spel mee en laat zien wat de functie hiervan is. Als ze te water gaan, is zij matroos. Hij leert hoe je kunt sturen tijdens het ‘varen’. Links, rechts, links, rechts, de matroos als roerganger kan er geen genoeg van krijgen.
Maar van spelen word je moe. Eén dut en de kleine krokodil heeft weer voldoende ‘brandstof’ voor een volgend avontuur. Papa is nog half in dromenland, schudt zich wakker en dan ineens weet papa nog een vaardigheid met zijn staart te vertellen. Isabella weet het daardoor zeker. Ze wil hebben wat papa ook heeft: een staart! Natuurlijk weten papa’s daarvoor een oplossing!

Guido van Genechten weet als geen ander door een minimaal verschil in houding of oogopslag een gevoel of uitdrukking teweeg te brengen. De illustraties stralen rust uit. Het bescheiden gebruik van sub-onderwerpen en de soms bijna effen achtergrond dragen hieraan bij. De liefde voor de natuur en het oog voor het kleine zie je ook in dit mooie prentenboek terug. Van de bloemen, vlinders tot het grappige kikkertje en het terugkerende roze vogeltje. In enkele streken is er een landschap neergezet of schiet je in de lach bij het creatief aanleren van links en rechts. De schutbladen lijken eenvoudig, wie goed kijkt ziet een zorgvuldige geschubde krokodillenhuid. De gekozen knallende kleurstelling is fantastisch!

Doeltreffend gekozen veelzeggende woorden vertellen in korte zinnen het verhaal. Over tot besef komen welke mogelijkheden je zelf hebt, doordat een ander iets kan of heeft. Het positief benaderen van leren en kunnen en de verwondering komen duidelijk tot uitdrukking. Zodra Isabella meer zelfvertrouwen heeft zie je het matrozenhoedje op een andere plaats terug.
Het boek geeft direct een wow-effect bij het zien van de prachtige illustraties met exact bijpassende tekst. Er wordt met humor een verhaal verteld over spelenderwijs ontdekkend leren, met een vanzelfsprekend vertrouwen tussen ouder en kind. Aanrader. Voor peuters en kleuters vanaf 3 jaar.
Wie laat zich ook graag als speelobject gebruiken? Iedere vader toch?

Guido van Genechten, Mijn papa heeft een staart, Clavis, 2020, 28 blz., 9789044840346