door Feestjes. Voor de één een genot en inspiratiebron, voor de ander een moeten en onttrekken aan. Beer en Eekhoorn zijn twee van deze tegenpolen, maar ook vrienden die het beste met elkaar voor hebben. De enthousiaste Eekhoorn zegt niet voor niets tegen Beer: Laat je nou eens gaan?
Eekhoorn komt de ontspannen lezende Beer mededelen dat het weer eens tijd voor een feestje is. De kevers en sprinkhaan schrikken zich een hoedje van zoveel rustverstorend enthousiasme. Beer loopt aarzelend achteraan Eekhoorn naar binnen en stelt ondertussen allerlei vragen over wie, hoeveel en of het wel een goed idee is. Zijn vriendje heeft het plan opgevat om eens flink uit te pakken want ‘Hoe meer vriendjes komen, hoe meer plezier.’ en denkt dat Beer overstag is.
Er wordt met meubilair gesjouwd, bergen appels geschild voor taart en Beer mag ook even de pers bedienen voor grote kannen sap. Bij alles deelt Beer mee dat hij het erg druk vindt en blijft zich afvragen of het wel oké is wat wordt voorgesteld. Eekhoorn rent intussen rond van hot naar her om alles nog groter en nog completer te maken. Een band, versieringen, alle hapjes en dan eindelijk is hij tevreden. Maar dan voelt Beer zich niet zo goed, hij gaat slapen. Hij weet niet of hij past bij zo’n groot feest. Of toch wel? En hoe zit dat met Eekhoorn als ieder zich met een ander vermaakt?
Al mijn goede vrienden – iedereen had iemand. Maar in die drukte was ik plots niemand.
Wordt er nog feest gevierd en lekkere taart gegeten?
Na Ik blijf altijd bij jou, Ik blijf ook altijd bij jou is er nu ‘Wij blijven altijd bij elkaar’, een derde verhaal over Eekhoorn en Beer waarin tekst en illustratie zich weer treffend of bepalend tot in detail aanvullen. Bij het zien van de illustratie op het omslag denk je even: deze heb ik vaker gezien, ook omdat de titels veel op elkaar lijken met een duidelijk verschil in persoonlijk voornaamwoord. De tekst van de vrienden met uiteenlopende karakters is goed te onderscheiden door verschil in dikte van letters. Bijna wordt de zo bijzondere vriendschap te zoet in woorden tot je de illustratie erbij bekijkt en je in de lach schiet. Details bepalen ook nu sfeer en geven geweldig kijkplezier. Bijv. de foto op het haltafeltje, het hartje in het houten krukje, de stapels vaatwerk en overal taart tot aan de grappige slaapmuts en de gele taxi met kip toe. De kip die de oplettende kijker ook in een vorig prentenboek zag zie je ook hier steeds opduiken.
Het verhaal geeft volop mogelijkheden tot interactie. Het tellen naast het benoemen van alle dieren, maar ook in de zoektocht naar Eekhoorn in de tweede helft van het verhaal waarin de spanning voor het jongere kind wordt opgevoerd. Want waar is hij toch? Is Eekhoorn echt zielig, stelt hij zich aan of had hij Beer gewoon moeten vertrouwen? Het is plots donker op de spreads, maar het wordt weer lichter: echte vriendschap kan tegen een stootje, want goede vrienden zijn ‘als koekjes en thee, als kussen en bed.’ Met een heerlijk onverwacht grappig moment op het eind en feestelijke taart sluit een kind dit geweldige prentenboek voor altijd samen met een grote glimlach.
De rijmende en vooral soepele vertaling door Joukje Akveld is geweldig lezend waardoor voorleesplezier voorop staat. De prettige cadans zal eraan bijdragen dat een kind hardop meeleest bij een volgend voorleesmoment. Dit mooie boek met serieuze ondertoon over vertrouwen, geloven in en er zijn voor elkaar vraagt om vaak voorlezen zo lief en grappig is dit universele verhaal over echte vrienden.
Smriti Halls, Wij blijven altijd bij elkaar, illustrator Steve Small, vertaler Joukje Akveld, Luitingh-Sijthoff, 2023, 40 blz., 9789021037622
