door ‘Dodo’ viel gelijk op door de titel. Een illustratieomslag die in kleur en tekening de aandacht trekt. Een gedachte aan een presentator, verzamelaar, een uitgestorven dier en een eiland kwam direct boven. Waar de laatste een waterval aan woorden reproduceerde, hult Dorian de hoofdpersoon uit dit verhaal zich in stilzwijgen.
Na een zalige zomervakantie gaat Dorian met zijn vriend Ramses naar de brugklas. Beiden drummen, hebben lang haar en een geweldige boomhut. Tot tien uur die eerste morgen lijkt alles oké. Toen besloot Dorian om niet meer te praten. Hij komt niet verder dan ‘do-do’ tijdens het namenvoorstelrondje. De volgende dag staat er een excursie gepland naar het Natuurhistorisch Museum en verschijnt er in de groepsapp: ‘Dorian heeft de groep verlaten’. Hij wordt gedwongen naar een dier, een uitgestorven vogel, te kijken. Het lijkt alsof voor hem de tijd stilstaat en hij alles kan overzien:
‘Al mijn dromen, mijn verleden, mijn toekomst, mijn hele leven eigenlijk. Het lijkt opeens alsof ik alles begrijp, alsof alles goed is.’
Dodo is een verhaal dat nazoemt als je het boek hebt dichtgeslagen. Je bladert terug, je zoekt zinnen op, schrijnende situaties of mooie momenten. Het voorval in het museum is een keerpunt in het gedrag van Dorian. Vanaf die tijd leeft hij afzijdig van vrienden maar ook familie ondanks de omarming. De werkelijkheid laat zich nauwelijks onderscheiden van de fantasie in Dorians gedachtewereld. Je leeft mee, je hoopt dat er een kuiken uit een ei komt, dat er niemand een greep in de sokkenmand doet en vooral de eenzaamheid en de onmacht van Dorian raken je.
Tijdens het lezen signaleer je strak gekozen boektitels, merk je details op, lees je over beeldhouwen en een kinderboekenschrijver worden. Dit alles koppel je onbewust tijdens het dóórlezen aan het ‘anders zijn’ dat het stotteren teweegbrengt en overzie je met een logische ontroering als het laatste puzzelstukje wordt gelegd. Een positief gebruikte uitdrukking van ooit: ‘je bent een dappere dodo’, komt plotsklaps boven als je leest dat Dorian weer durft, is gegroeid en inziet dat echte vriendschap van twee kanten komt in alle opzichten.
Een origineel verhaal waarin verschillende thema’s zijn verwerkt, waaronder onzekerheid, schaamte, nieuwe school, overleven, vriendschap, eerste verliefdheid, pesten, familie, imaginaire vriend en het stotteren. Mede doordat de scheidslijn tussen fictie en non-fictie op vele momenten flinterdun is, is dit een boek voor de goede meer ervaren lezer vanaf ong. 11 jaar. Ook voor volwassenen.
Een goed geschreven doordacht verhaal van jeugddebutant Mohana van den Kroonenberg, een treffende invoelende omslagillustratie van Aron Dijkstra en een passend motto van Lewis Carroll maken dit tot een bijzondere unieke aanrader. Meer van dit kaliber kijk je naar uit in jeugdboekenland. Prachtige realistische ‘Dodo’ blijft je bij.
Mohana van den Kroonenberg, Dodo, illustrator Aron Dijkstra, De Vier Windstreken, 2022, 136 blz., 9789051168877
