door ‘Bladeren ritselden, takken kraakten, een ekster schreeuwde en vloog weg. Edu verborg zich onder een struik. Vijandige stemmen kwamen dichterbij…’
Meester Tom leest voor uit ‘De jacht op de sluwe sluiper’. Het is muisstil. Laurenzo verdwijnt in de verhalen tijdens het voorlezen. De andere negen klasgenoten ook.
Dit is een boek dat laat zien wat voorlezen doet. Het opent deuren naar andere werelden.
Een boek dat een handreiking is tot een geweldig verhalenspel voor iedere wel- of niet-lezer. Het geeft ingang tot verwerking van gebeurtenissen, emoties, versterkt vriendschappen, geeft een saamhorigheidsgevoel.
In het verhaal diverse verwijzingen naar andere boeken. Van Tonke Dragt zelf of bijv. een favoriet van Rindert Kromhout. De laatste herken je direct als de kinderen aan de slag gaan met het maken van een visum dat hoort bij het paspoort. Een paspoort dat verwijst naar de Kinderboekenweek van 1982, maar wat heeft de uitspraak ‘Wie de poort niet past, post het paspoort’ te maken met het Koninkrijk der Kosmopolieten? Je leest er over de inspiratie in het uitgebreide en even zo interessante nawoord.
Lavinia Morgenster, de markante schrijfster in dit boek, woont met haar kat Iwan de Verschrikkelijke in de Laan van Schijn en Wezen. De verlegen Laurenzo en de meer bespraakte Téja gaan bij haar op bezoek om antwoorden te krijgen op de vragen die de kinderen d.m.v. een brief hebben gesteld. Eerst ontmoeten ze een bijzondere man op de veerpont die spreekt over bloedzuigers en waterwantsen. Hij merkt op dat de mensen tegenwoordig altijd haast hebben en dat iets nooit hetzelfde mag zijn terwijl hij zelf altijd onderweg is naar dezelfde overkant. De deur met daarop ‘K d K’ zit op slot en heeft een kleur en gaat ergens heen, maar welke en naar waar?
De kinderen van de Max Velthuijsschool werken alle tien op hun eigen manier aan de brieven, paspoorten en visa. Ze gaan op reis in hun eigen werelden door de verhalen uit boeken die de meester voorlas of op een andere manier ooit mee bekend werden. Het blijft een raadsel wie de ambassadeur is die hen toegang kan verschaffen tot de gesloten deur. De vriendschap van Dragt en Kromhout hebben geleid tot deze ‘bijzondere’ klas en de fijne meester Tom met een avontuur in een huis vol geheimzinnigheid. De meester die niet torelore wordt van een stel drukke kinderen.
‘Wie achter deze deur verdwaalt’ laat je als lezer teruggaan naar ‘De zevensprong’ waarvan de film nog steeds wordt gekeken. Een link met het eerder verschenen ‘Aan de andere kant van de deur’ is er, maar lijkt niet de opvolger. Een avontuur met de typische kenmerken van Dragt in woorden en fantasie in de toegankelijke schrijfstijl van Kromhout voor een bredere leeftijdsgroep. Mogelijk kan door een combinatie van deze twee titels ook een tv-serie worden gemaakt. Wordt dan de raadselachtige wereld van Dragt ontdekt? Of is het: ‘Want wie iets ontdekt, raakt ook iets kwijt.’
In dit boek geen illustraties van Tonke Dragt zelf, ofschoon een verwijzing door Linde Faas in de zwartwitte tekeningen wel aanwezig is. De illustraties dragen bij aan een mysterieuze sfeer en het prachtige omslag de toon zet.
Samen op een reis door een wereld aan echte en fantasievolle verhalen waardoor zelfrespect en verbeelding ontstaat. Dat is wat dit verhaal gebaseerd op bestaande gebeurtenissen de lezer kan geven. Een spel met boeken geeft de waarde van en liefde voor lezen door! Het opent deuren. Geweldig dus, een aanrader.
Rindert Kromhout & Tonke Dragt, Wie achter deze deur verdwaalt, illustrator Linde Faas, Leopold, 2021, 121 blz., 9789025881818
